31/12/2008

Screw the new year...

Ειλικρινά δεν έχετε κουραστεί με τις ευχές για τον καινούριο χρόνο...? Κάθε δώδεκα μήνες τα ίδια. Ευχές από όλους, είτε σε νοιάζει η γνώμη τους είτε όχι... Ευχές που ποτέ σχεδόν δεν είναι ειλικρινείς. Και για πείτε μου, εσείς που εύχεστε "Ευτυχισμένο το 2009" και κάνατε το ίδιο ακριβώς για όλα τα προηγούμενα χρόνια, πότε έγινε ευτυχισμένο το γαμημένο το έτος...? Μήπως για άλλη μια χρονιά θα μείνετε μόνο στις ευχές και στα φιλιά της αλλαγής του χρόνου και μόλις ξυπνήσετε την πρώτη μέρα του νέου χρόνου θα γίνετε οι ίδιοι κωλάνθρωποι που ήσασταν και πριν...? Μήπως θα συνεχίσετε τη ζωή σας πατώντας επί πτωμάτων για να πάρετε την προαγωγή στη δουλειά, καταναλώνοντας σαν τα γουρούνια γιατί αυτό είναι το νόημα της ύπαρξής σας, θα προσκυνάτε τον κάθε καραγκιόζη που σας υπόσχεται ένα ρουσφέτι, θα αποφεύγετε να αναλάβετε ευθύνη για τις πράξεις σας, καταστρέφοντας το μέλλον το δικό σας και των παιδιών σας και των παιδιών των παιδιών σας, θα παρακολουθείτε στην τηλεόραση παιδιά να ψοφάνε στην άλλη άκρη του κόσμου, ενώ θα μπουκώνεστε με κιλά φαγητού, θα φοβάστε να πάτε να ψωνίσετε επειδή κάποιοι αλήτες θα καίνε το κέντρο (επειδή δεν είναι σαν κι εσάς), θα εκτρέφετε παιδιά κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή σας, θα μισείτε όποιον είναι λίγο πιο μελαμψός, λατρεύει άλλους θεούς ή έχει διαφορετική κουλτούρα από εσάς, θα κυνηγάτε σε όλη σας τη ζωή τα λεφτά και θα γκρινιάζετε στα γεράματα ότι δεν υπάρχει αγάπη (αφού θα είστε πολύ απασχολημένοι για να τη νιώσετε), θα μισείτε αυτούς που παλεύουν για τα δικαιώματα των άλλων, γιατί σας ξενίζει τόσο η εικόνα, θα διασκεδάζετε με ό,τι μειώνει ακόμη περισσότερο τη διανοητική σας διαύγεια, θα περιμένετε τη μετά θάνατον ζωή και θα γελάω όταν ανακαλύψετε πως δεν υπάρχει, θα σκοτώνετε, θα ρημάζετε, θα κατακρεουργείτε, θα καταστρέφετε, έμμεσα ή άμεσα, ανθρώπινες ζωές και υπάρξεις, θα πάρετε ένα σκύλο του καναπέ, που θα τον ονομάσετε Μπούμπη, θα τον ταΐζετε και θα τον ντύνετε μέχρι σκασμού, ενώ άνθρωποι κρυώνουν και πεινάνε... Θα είστε για άλλο ένα χρόνο κάτι πολύ λιγότερο από άνθρωποι... Γι'αυτό εγώ δε θέλω ευχές. Θέλω καλύτερους ανθρώπους για τη νέα χρονιά...

24/12/2008

Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι...

Έχω φτάσει πλέον στο σημείο που δεν αντέχω να δω ούτε δεκαπέντε λεπτά ειδήσεις... Θέλω να δω τι γίνεται, τι παίζει και αηδιάζω αμέσως. Και δεν αντέχω...
Πάλι σήμερα μιλούσαν στο Alter για κουκούλες. Με τον μικρό Πλεύρη ("Εγώ υπηρέτησα στο Μεγάλο Πεύκο, ΟΥΓΚ...") να ζητά άρση ασύλου, έχοντας την υποστήριξη του άκρως φασίζοντος τύπου που ακούει στο όνομα Γεωργίου και επαγγέλλεται δικηγόρος... Μιλούσαν για δολοφόνους, για άτομα "που καίνε όλη την Αθήνα", μέχρι και για επέμβαση του στρατού τόλμησε να ψελλίσει το νομικό καθίκι. Και από δίπλα η ευγενής αυτή μορφή της δημοσιογραφικής αλητείας, που λέγεται Άκης Παυλόπουλος, να κάνει την πάπια... Ρε δε γαμιέστε λέω γω... Πιο σημαντικά ζητήματα δεν έχει να ασχοληθείτε? Μήπως λύσαμε όλα τα προβλήματά μας σε αυτή τη χώρα, για να είναι πρώτη είδηση οι κουκουλοφόροι?
Και, στο κάτω-κάτω, ποιοί είναι πιο επικίνδυνοι? Αυτοί που από το φόβο του χαφιέ κρύβουν τα πρόσωπά τους (δε μιλάω για τους ασφαλίτες, αυτοί είναι από άλλο ανέκδοτο)? Ή αυτοί που αναιδέστατα και χωρίς κανένα ίχνος ντροπής ζητούν την ψήφο του κόσμου, με τα πρόσωπα ακάλυπτα, για να μπορέσουν να καταστρέψουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας που υπάρχει στη ζωή των ανθρώπων? Ή μήπως αυτοί που, επίσης με τις φάτσες τους ακάλυπτες, έχουν σαν επάγγελμά τους να πουλάνε ψέμματα και πλύση εγκεφάλου στους ανθρώπους που τους βλέπουν? Ή μήπως αυτοί που δικάζουν κατά βούληση, αφήνοντας ελεύθερους τους πρεζέμπορους και καταδικάζοντας άρρωστους ανθρώπους και αγρότες που χρωστάνε 10 Ευρώ στον ΟΓΑ?
Δεν κατάλαβα... Από πότε όλοι αυτοί, ο "Εθνικός Κορμός", έχει το δικαίωμα να καθορίζει τί σκέφτομαι και τί πράττω? Και από πότε αυτοί που σκοτώνουν 15χρονα χωρίς δεύτερη σκέψη μπορούν να κρίνουν τις δικές μου ενέργειες...?

23/12/2008

The Bloody Fucking Bank...

Ενα πολύ έξυπνο post στο blog του καθηγητή Κοινωνιολογίας στο ΑΠΘ Βασίλη Νόττα:

"If the global crisis continues, by the end of the year only two banks will be operational, the Blood Bank and the Sperm Bank!

Then these 2 banks will merge and it will be called ‘The Bloody Fucking Bank’"

Αν βρίσω τα θεία θα φταίω...???


Ενώ στα καθ'ημάς προσπαθούμε (ματαίως, ίσως, αλλά προσπαθούμε) να πιάσουμε τους παπάδες απ'τα μούσια τους και να τους πετάξουμε στο ίδιο βαθύ πηγάδι που θα καταλήξουν και όλοι οι πολιτικοί, στη γείτονα Ιταλία, από την ασφάλεια της ανεξαρτησίας του Βατικανού και τις εκτοντάδες μπράβων (άραγε, είχε φρουρά προσωπική κι ο Χριστός?...), ο αρχηγός της καθολικής εκκλησίας Πάπας Βενέδικτος κατάφερε να εξοργίσει για άλλη μια φορά τους σκεπτόμενους ανθρώπους αυτού του κόσμου...
Παραλληλίζοντας τη σωτηρία της ανθρώπινης ψυχής με τη σωτηρία του πλανήτη από την οικολογική καταστροφή, δήλωσε ότι εξίσου σημαντικό εγχείρημα με τη λύτρωση των τροπικών δασών από την καταστροφή είναι η λύτρωση του ανθρώπου από την ομοφυλοφιλία...!!! Σε μια ακόμη έξαρση ακραίου ρατσισμού και μισαλλοδοξίας, καθόλου ασυνήθιστη για θρησκευτικό παράγοντα και δη χριστιανό, τόνισε πως "οποιαδήποτε διαφυγή από το παραδοσιακό ετεροφυλικό σεξουαλικό μοντέλο της Δημιουργίας, (...) αποτελεί καταστροφή του έργου του Θεού"...
Αν και, όπως προείπα, θεωρώ ότι το μίσος είναι συνδεδεμένο άρρηκτα με την ιστορία της εκκλησίας, συνεχίζει να με εκπλήσσει το πόση κακία μπορεί να βγάλει το στόμα ενός ανθρώπου που υποτίθεται ότι κυρήττει τη "Θρησκεία της Αγάπης". Είναι ντροπή, όχι για τον Χριστιανικό κόσμο, αλλά για την ανθρωπότητα την ίδια...

13/12/2008

Μεγαλεία ζούμε...

**Αναδημοσίευση από το http://paramme.wordpress.com/


Σήμερα Σάββατο, οι φοιτητικοί σύλλογοι στο Άγαλμα Βενιζέλου, οι αναρχικοί στην Καμάρα. Λίγος κόσμος στην αρχή, καθυστερεί η έναρξη, αγουροξυπνημένοι όλοι από τις καταλήψεις ή τα σπίτια τους, ο υπογράφων με ίσα-ίσα λεφτά για ένα καφέ.
Ξεκινάμε στην Εγνατία, περνάμε από την κατάληψη της σχολής Θεάτρου, μαζεύεται ο κόσμος. Από την αρχή τα συνθήματα δονούν την πόλη, χωρίς ντουντούκες και καθοδηγητές, απλές οργισμένες φωνές νέων ανθρώπων που βαρέθηκαν να μη γίνεται τίποτα για να διορθωθεί αυτή η σάπια κοινωνία. “Αλήτες είναι τα ματ κι οι ασφαλίτες”, “η χούντα είναι ζωνανή”, “μπάτσοι - γουρούνια - δολοφόνοι”. Ενωνόμαστε με τους φοιτ. συλλόγους και συνεχίζουμε… Με μικρές διακοπές, γιατί οι δύο διμοιρίες που μας ακολουθούν από την Καμάρα, κάθε λίγο και λιγάκι πλησιάζουν προκλητικά. Κατεβαίνουμε την Ίωνος Δραγούμη, περνώντας δίπλα από το φρέσκο αεροπανό της κατάληψης ΜΜΕ.
Ο κόσμος που μας παρακολουθεί αρκετός και παίρνει τις προτροπές του και τις απαντήσεις του. “Φονιάδες των λαών νοικοκυραίοι, φαντάζετε ωραίοι, πνιγμένοι μες τα χρέη”, “φορέστε αλεξίσφαιρα, περνάει η αστυνομία”. Το κατά πόσον μας ακούν (ή καλύτερα, το κατά πόσον μας κατανοούν) άγνωστο. Το σίγουρο είναι ότι εμείς τα είπαμε. Ακόμα, όμως, και οι λίγοι που κούνησαν τα κεφάλια τους καταφατικά ή καταδέχτηκαν να διαβάσουν τα κείμενα που τους μοίραζαν τα παιδιά, είναι κέρδος για το κίνημα.
Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που τα μυαλά τους και οι καρδιές τους έχουνε μαυρίσει τόσο, που όλα τα λόγια και οι πράξεις του κόσμου δεν τις καθαρίζουνε. Κατέβηκε η πορεία στην παραλία και πέρασε από τα καφέ. Οι ΔΑΠίτες και οι αδιάφοροι τρόμαξαν, λούφαξαν και οι πιο θρασείς από αυτούς χαμογελούσαν ειρωνικά. “Χαμογελάτε τρέντηδες και πιείτε τον καφέ σας, άλλοι καθορίζουνε τις μίζερες ζωές σας”. Και στα εμπορικά της Τσιμισκή οι πελάτες κλεισμένοι μέσα, “προστατευμένοι” από πλέγματα ασφαλείας, κοιτούσαν όλο απορία και φόβο. Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν πρέπει να φοβούνται εμάς, αλλά αυτούς που μας ακολουθούν, αυτούς που με κάθε ευκαιρία μας δέρνουν και μας ρίχνουν χημικά, αυτούς που το σύστημα τους έχει δώσει τη δύναμη να κυκλοφορούν με ένα όπλο στο χέρι και να σκοτώνουν 15χρονα παιδιά. “Όταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας, τότε θα βγείτε απ’τα κλουβιά σας”.
Μπάχαλα και ζημιές ελάχιστες. Μόνο μερικές κάμερες σπάσανε (δικαίως), μια εκκλησία “εμπλουτίστηκε” και μερικά μαγαζιά δέχτηκαν στις εισόδους τους αρκετές σακούλες με σκουπίδια. Αλλά ώρες-ώρες η αντιμετώπιση του κόσμου με θλίβει πολύ…

Αποχή...

Παιδιά ζητώ συγγνώμη για την αποχή από τη συγγραφική δραστηριότητα, αλλά πλέον και μέχρι το τέλος των παρόντων κινητοποιήσεων, τα κείμενα μου ενώνονται με τα κείμενα πολλών στο http://paramme.wordpress.com/ το blog της κατάληψης Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ. Επισκευτείτε το, αξίζει. I'll be back...