Thoughts on a beautiful moment...

Τελικά ο Άνθρωπος είναι ένα εντελώς αψυχολόγητο ον... Από τα ψηλά στα χαμηλά σε κλάσματα δευτερολέπτου. Βρίσκεσαι καθισμένος στο μπαλκόνι του σπιτιού σου, αγναντεύοντας τα αυτοκίνητα να περνούν στην εθνική λίγο πιο πέρα, γελώντας με τη βιασύνη τους και μόνο - και έχεις ό,τι χρειάζεσαι κι ας μην έχεις τίποτα απ' όσα ποθείς πιο πολύ στον κόσμο. Λίγη καλή μουσική*, μια παγωμένη μπύρα ή ένας ωραίος καφές και ίσως λίγη καλή παρέα... Και ξάφνου, ένα κομμάτι που μπήκε τυχαία στο playlist, σου σμπρώχνει από το μάτι ένα δάκρυ που δεν ήξερες οτι υπάρχει. Κυλάει στο μάγουλό σου χαράζοντας το δέρμα - πιο κοφτερό από μαχαίρι... Ή πάλι μπορεί να είναι ένα δάκρυ γλυκό - από αυτά που σε χαϊδεύουν απαλά καθώς κυλάνε και όταν φτάνουν στα χείλη σου δεν έχουν ίχνος από εκείνη την καταθλιπτική αλμύρα...

Βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις που σου προσφέρεται απλόχερα η απόλυτη γαλήνη και εσύ τη ρουφάς με όλη σου την ψυχή (σαν μια γεμάτη τζούρα από ένα "σωστό" τσιγάρο), αφήνεσαι να σε παρασύρει σε δρόμους βαθιά μέσα σου, πλακόστρωτα σοκάκια που βλέπουν στις πίσω αυλές παλιών αρχοντικών - ή τουλάχιστον εγώ έτσι τα φαντάζομαι...! Όταν, για παράδειγμα, μετά από εξαντλητική ανάβαση σε απόκρημνα μονοπάτια, βρίσκεσαι ξαφνικά μέσα στα νερά μιας πανέμορφης βάθρας, κάτω από τη σκια που φτιάχνουν τα δέντρα και οι βράχοι, και αφού βουτήξεις στο παγωμένο και πεντακάθαρο ύδωρ, ξαπλώνεις σε μια πέτρα και αφήνεις τη φυσική μουσική να σε γαληνέψει... Ή όταν περπατάς στο απόλυτο σκοτάδι, με την πλησιέστερη πηγή φωτός χιλιόμετρα μακριά, και πιάνεται ο λαιμός σου να κοιτάς τα χιλιάδες αστέρια που σε καλούν από ψηλά, ανακαλύπτοντας συνέχεια περισσότερα - βλέπεις μερικά να πέφτουν και κάνεις τη μια και μοναδική ευχή (που ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή θα σε ολοκληρώσει), παρ' όλο που δεν πιστεύεις σε αυτές τις αηδίες (αλλά, αν δεν πιάσει τώρα, δε θα πιάσει ποτέ)...

Τελικά ο πόνος της καρδιάς δημιουργεί απίστευτη ομορφιά - μάλλον κάτι ήξερε ο Αγγελάκας... Ποιός καίγεται απόψε και μύρισε η πόλη αγάπη..;




*βασικά τον καθένα τον συντροφεύει η δική του μουσική, αλλά εγώ ένα playlist θα το προτείνω:
Dredg - Bug Eyes
Angra - Make Believe
Queensryche - Silent Lucidity
Παύλος Παυλίδης - Ο Κηπουρός
Audioslave - Doesn't Remind Me
Deadsoul Tribe - Time
Smiths - Bigmouth Strikes Again
Robbie Williams - Me & My Monkey
REM - The One I Love
Muse - Muscle Museum
Citizen Cope - Let The Drummer Beat
The Mars Volta - Roulette Dares (This Is The Haunt)
Deep Purple - Hush
Ska-p - Mestizaje
David Bowie - The Man Who Sold The World

ξέρω, είναι αχταρμάς, αλλά...