tag:blogger.com,1999:blog-91446105554575698882024-03-13T15:53:18.923+02:00Never get real...είναι απλά μια προτροπή... Αφήστε τον αληθινό κόσμο στους αληθινούς ανθρώπους που τον έχουν κάνει σαν τα μούτρα τους... Ζήστε σε έναν κόσμο φανταστικό, το δικό σας κόσμο - που, παρά τα διάφορα ελλατώματα τους, έχει κ φανταστικούς ανθρώπους...neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.comBlogger54125tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-37425397503614811392011-06-29T17:37:00.000+03:002011-06-29T17:37:08.588+03:00Η "δημοκρατία" κέρδισε...<div style="text-align: justify;"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style> <![endif]--> </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Για να εξηγήσει κανείς τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, θα πρέπει να κάνει μια αναθεώρηση του ορισμού της «δημοκρατίας».<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξέραμε ότι «δημοκρατία» είναι το <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">πολίτευμα</span> όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού (S., D., Tansey, <i>Politics: the basics</i>, 1995, p.176). Πλέον, λαμβάνοντας υπόψη μας το ελληνικό παράδειγμα, συμπεραίνουμε ότι η «δημοκρατία» ομοιάζει πολύ περισσότερο στην ολιγαρχία. Μια γκρούπα επαγγελματιών πολιτικών, αποφασίζει να ξεπουλήσει (στο σύνολό της σχεδόν) την δημόσια περιουσία ενός ολόκληρου λαού. Όταν ένα κομμάτι του προαναφερθέντος λαού αποφασίζει να διαμαρτυρηθεί, η απάντηση της «δημοκρατίας» είναι τόνοι χημικών (ληγμένων, δωρεάν προσφορά των κυβερνήσεων της Γαλλίας και του Ισραήλ).<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><u>«δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τους τραπεζίτες, ασκείται από τους πολιτικούς και υπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών»</u></b>.</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-68996537057179334902010-07-05T05:45:00.001+03:002010-07-05T05:56:43.245+03:00Μια νύχτα στις "Χίλιες και μία"...<div style="text-align: justify;">Οι σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή σου, είναι οι φίλοι σου, οι έρωτές σου, άντε και οι γονείς σου. Αυτούς σκέφτεσαι, για αυτούς πράττεις, αυτοί σου έχουν προσφέρει τις ομορφότερες, τις πιο έντονες, τις εξέχουσες στιγμές στην αλληλουχία στιγμών και γεγονότων που αποτελεί τη ζωή σου. Αυτοί σου τις προσφέρουνε και συ τις δέχεσαι απλόχερα, τις ρουφάς μέχρι το μεδούλι και, ανάλογα τον ψυχισμό σου, λες και ευχαριστώ... Με δεδομένη αυτήν την αιτιακή σχέση, ότι δηλαδή οι σημαντικοί για σένα άνθρωποι σου προσφέρουνε σπουδαίες στιγμές, πρέπει να ισχύει και το αντίθετο. Οι άνθρωποι που σου προσφέρουνε σπουδαίες στιγμές, να είναι και άνθρωποι σημαντικοί για τη ζωή σου, την ύπαρξή σου, για σένα, για το τι άνθρωπος έγινες.</div><div style="text-align: justify;">Όπως σε όλους τους πολιτισμούς, λοιπόν, αρχαίους και νεώτερους, ανατολικούς και δυτικούς, "βάρβαρους" και "πολιτισμένους", αυταρχικούς και ελευθεριακούς, τις σημαντικότερες στιγμές τις προσφέρουνε αυτοί που λένε ιστορίες... Παραμυθάδες, ιστορικοί, γιαγιάδες και φαφλατάδες, σε γραπτά, από στόμα σε στόμα, στις πλατείες και τις αγορές, λένε ιστορίες για πράγματα αληθινά και φανταστικά, για εμπειρίες, για μύθους, για φήμες, και μαγεύουν τον έναν ή τους περισσότερους που ακούν. Και τις πιο όμορφες ιστορίες, σου τις προσφέρουνε οι άνθρωποι που έρχονται από <b>μακριά</b>, από μέρη που δε γνωρίζεις και που δεν έχεις πάει... Και μόνο γι'αυτό, θα ήταν (και είναι) ηλίθιος όποιος αρνιόταν τον τόπο του σε κάποιον ξένο. Και θα ήταν (και είναι) επίσης ηλίθιος, όποιος αρνείται να ακούσει την ιστορία που αυτός ο ξένος θα του αφηγηθεί.</div><div style="text-align: justify;"> Αν θες, θα γνωρίσεις πολλούς τέτοιους τύπους. Ακόμα και κλασσικός έλληνας πέφτουλας να είσαι, θα γνωρίσεις κάποιο καλοκαίρι μιά τουλάχιστον Σέρβα, την οποία πριν την πηδήξεις (μάλλον, υποθέτω...), θα ακούσεις για λίγο να σου λέει κάποια ιστορία από τον τόπο της (γιατί "πατρίδα" δεν έχει κανείς, έχει "τόπο"). Κι αν είσαι διψασμένος για ιστορίες, θα συναντήσεις Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες, Λατινοαμερικάνους μουσικούς, Ίβηρες μάγειρες, Αφρικανούς μικροπωλητές, Κύπριους πρόσφυγες, Τσέχους κομμουνιστές... τουλάχιστον. Ο καθένας μπορεί να προσθέσει τα δικά του.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Απόψε γνώρισα έναν Άραβα. Έναν Ιρακινό, μάγειρα και καθηγητή πανεπιστημίου, έναν άνθρωπο με χρόνια στην πλάτη του, αραιωμένα μαλλιά και ισχυρή άποψη, μα πάνω απ'όλα, θέληση και όρεξη να την πει και μ'αυτήν να φτιάξει ιστορίες. Να φτιάξει ιστορίες για διεφθαρμένους έλληνες πανεπιστημιακούς, μετά για τη θρησκεία και το Κοράνι, μετά για την αραβική ποίηση, μετά για τα παιχνίδια των έφηβων αγοριών στο Ιράκ, μετά για νεκρούς φίλους. Να πλέξει ιστούς και να φτιάξει διηγήσεις με τα σχεδόν άπταιστα, αλλά χαρακτηριστικά "αραβικά", ελληνικά του. Να σε ταξιδέψει από την, πικάντικη αλλά άχρωμη, ελληνική ακαδημαϊκή πραγματικότητα, στην έρημο. Για να σου πει πως η ζωή σε αυτόν τον αχανή τόπο έμαθε τους Άραβες να σκέφτονται "διαφορετικά". Πως ο νυχτερινός ουρανός, κάτω από τον οποίο ταξίδευαν συχνά, τους οδήγησε να αναπτύξουν την αστρονομία και πως η χαοτική καθημερινότητα της ερήμου τους προσέδωσε την πνευματική ελευθερία για να αναπτύξουν την φιλοσοφία. Να σου πει ότι οι Άραβες ποιητές είναι ασύγκριτοι και πως από αυτούς οι καλύτεροι είναι οι Ιρακινοί. Να σου εξηγήσει ότι το κυριότερο εφηβικό παιχνίδι στη Βαγδάτη, είναι ένα όπου τα αγόρια συναγωνίζονται στη στιχοπλοκή φτιάχνοντας, ένα στίχο ο ένας και έναν ο άλλος, μακροσκελή ποιήματα για τις κοπέλες που τους άρεσαν... Και έτσι ο τόπος βγάζει εξαιρετικούς ποιητές. Να σου πει, τέλος, πώς είναι να λείπεις για 28 χρόνια από τον τόπο σου, να γυρνάς, να ζητάς πόρτα-πόρτα τους παιδικούς σου φίλους και να είναι όλοι νεκροί. Ένας άνθρωπος, που ωσάν μορφή της ερήμου θα σε μαγέψει, αν το θέλει και αν το θες, και θα σε πάρει μαζί του στον δικό του τόπο, στον δικό του κόσμο.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Η πλάκα είναι ότι "η πουτάνα η κενονία" και η γαμημένη συνήθεια σου έχει βάλει ωράριο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και ξαφνικά αναγκάζεσαι να διακόψεις την ιστορία του ανθρώπου, γιατί η ώρα πέρασε και... κρίμα.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Και πιο πολλή πλάκα έχει πως το μαγαζάκι του είναι μια ανάσα από τη Ροτόντα (και εδώ ο οξυδερκής αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι το σημερινό ποστ δεν είναι τίποτε άλλο από μια αισχρή διαφήμηση) και το "ανακάλυψα" μόλις στο τέταρτο έτος... Όλο εκπλήξεις η ρουφιάνα η ζωή.</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-61463915355725533512010-05-28T23:46:00.001+03:002010-05-28T23:48:40.252+03:00Mouth's Cradle - The Next Big Thing<div style="text-align: justify;">Καιρό έχω να ασχολήθω με κάποιο συγκρότημα κι αυτό μάλλον επειδή κανένα δεν τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή μου τον τελευταίο καιρό. Ε λοιπόν, τα πράγματα άλλαξαν, ένας νέος άνεμος αλλαγής πνέει, το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ - ενωμένο - δυνατό, κι άλλα συναφή τσιτάτα...</div><div style="text-align: justify;">Δεν ξέρω αν οι <b><span style="color: blue;">Mouth's Cradle</span></b> θα γίνουν το επόμενο μεγάλο όνομα της πάγκοσμιας μουσικής σκηνής, όπως προσπαθεί να περάσει ο τίτλος του πρώτου τους δίσκου, αλλά σίγουρα πρόκειται για ένα εξαιρετικά φρέσκο ντουέτο με πρωτόγνωρο ήχο.</div><div style="text-align: justify;">Αποτελούνται από τους <b>Mouf</b> (<i>Kevin Hegedus</i>) και <b>Master Rogers</b> (<i>Brandon Linn</i>) και ως <b style="color: blue;">Mouth's Cradle</b> δεν έχουν ούτε ένα χρόνο ζωής. Φοιτητές μουσικής σύνθεσης στο Syracuse University της πολιτείας της Νέας Υόρκης, ένωσαν τις δυνάμεις τους (sic) το καλοκαίρι του 2009, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους EP "<i>Baby Teeth</i>" στο τέλος του ίδιου έτους και το πρώτο τους πλήρες album "<i style="color: #990000;">The Next Big Thing</i>" τον προηγούμενο μήνα.</div><div style="text-align: justify;">Ο ήχος τους είναι μια πρωτότυπη μίξη hip-hop, pop και electronica. Ο <b>Mouf</b> φέρνει στο project τις φωνητικές του λούπες και τους στίχους, ενώ ο <b>Master Rogers</b> ντύνει τα κομμάτια με ποικιλόμορφα beats και χαριτωμένες μελωδίες. Οι δημιουργίες τους χαρακτηρίστηκαν ως έχουσες την ίδια επίδραση με overdose ζάχαρης (δεν παχαίνουν βέβαια...) και έχουν σκαλώσει στο μυαλό μου εδώ και καμιά βδομάδα. Το <i>iTunes</i> (στο οποίο είναι αποκλειστικά διαθέσιμο το album τους για την ώρα) τους έβαλε στην κατηγορία "<i>New and Noteworthy</i>”...! Γενικά, πρόκειται για μια από τις πιο ελπιδοφόρες νέες κυκλοφορίες εδώ και πολύ καιρό... Το νέο αίμα της indie-pop δείχνει τα δόντια του!</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;">*Ακούστε τα, κατ' εμέ, τρια καλύτερα κομμάτια του album...</div><br />
<br />
<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/phztkp6x_NI&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/phztkp6x_NI&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />
<br />
<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Itw0Yozowio&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/Itw0Yozowio&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />
<br />
<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/zByR-N4z434&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/zByR-N4z434&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-45331511704551371192010-05-19T00:32:00.000+03:002010-05-19T00:32:15.520+03:00Εκλογές, κόμματα.....<div style="text-align: justify;">με φρου-φρου κι αρώματα, έλεγε ο Τζιμάκος... Και έφτασε η ώρα για τις "δικές μας", τις "προσωπικές" μας εκλογές, τις φοιτητικές. Όποιος θέλει να γράψει και να μιλήσει εναντίον των φοιτητικών εκλογών, είθισται τέτοια εποχή κάθε χρόνο να κάνει μια χιουμοριστική περιγραφή της κάθε παράταξης και μετά να κλείνει με λίγο πομπώδη πολιτικό λόγο. Επειδή όμως φέτος βαριέμαι και επειδή λίγοι άνθρωποι πλέον έχουν χιούμορ και επειδή τον πομπώδη πολιτικό λόγο θα τον βαριόμουν κι εγώ που θα τον έγραφα, ζητώ σχολιασμό. Ζητώ κάποιος να έρθει να μου πει γιατί είναι σημαντικές για τη ζωή του οι εκλογές αυτές. Και προφανώς δεν εννοώ τα κομματόσκυλα κάθε απόχρωσης (αν και καλοδεχούμενα και τα δικά τους σχόλια), αλλά αυτούς που δεν είναι υποψήφιοι, που δεν συμμετέχουν σε κάποια παράταξη, αλλά πάνε και ψηφίζουν ενηγουέη.... Από κάτω μπαίνουν τα σχόλια, άντε μπας και ανοίξουμε καμιά συζήτηση οι λίγοι που περνάμε από εδώ....</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-45554323165411207722010-05-18T21:13:00.000+03:002010-05-18T21:13:30.218+03:00Στο αμπάρι τις ευθύνες τις έχουν οι σκλάβοι....?<div style="text-align: justify;"><i>Αν δεν το 'χεις παρ' χαμπάρ'/μας έχουν βάλει μες στο αμπάρ' </i>(κατά το γνωστό άσμα που ριμάρει με "μπαρ-σταμπάρ" --- ακόμα και στα στιχοπλαστικά αντιγράφομεν) ....</div><div style="text-align: justify;">Τέλος πάντων, ναι. Σαφώς και ο στίχος ισχύει και σαφώς κάποιοι δεν το έχουν πάρει πρέφα. Δεν έχουν πάρει πρέφα ότι οι ζωές τους κινούνται μεταξύ Άνγκελας (Μέρκελ) και, εσχάτως, Άντζελας (Γκερέκου). Δεν έχουν πάρει πρέφα ότι όλοι τους δουλεύουν, ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν δουλεύουν. Και ότι αυτό που ακουμπάει τον ευγενή και ευαίσθητο κωλαρίνο τους, δεν είναι προβοσκίδα ελέφαντα, αλλά πέος γαϊδουριού....</div><div style="text-align: justify;">Και τέλος πάντων (πάλι, γιατί τα πάντα μπορούν να έχουν πολλά τέλη), αυτοί οι αχαμπάριαστοι (αδόκιμος όρος) άνθρωποι (ακόμα πιο αδόκιμος) εγκαλούν...</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">-ΣΚΟΤΩΣΑΤΕ ΤΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΠΑΡ' ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ............!!!!!!!!!!!!!</div><div style="text-align: justify;"> </div><div style="text-align: justify;">Και τι να του πεις...? Ότι είσαι ενάντια στη βία (sic), ότι 5 ή 10 ή 100 απάνθρωποι δεν μπορεί να χαρακτηρίζουν με τις πράξεις τους εμένα κι εσένα...? Θες-δε θες σου δημιουργούνται ενοχές, πόσο μάλλον σε 'μένα που είμαι ενοχικός από τη φύση μου. Και τα συζήταγα, αυτά τα περί ενοχών και αισθήματος προσωπικής (και ταυτόχρονα συλλογικής) ευθύνης, με μια φίλη και με άκουγε, και αφού με άκουσε, με κοίταζε με αίσθημα απόλυτης καημενιάς, όπως κοιτάς τον ημίτρελο, ανήμπορο παππού να τρώει τις μύξες του (κι είναι κι όμορφη κοπέλα και γάμησέ τα, αποτύχαμε....).</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">- ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΤΕ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΤΟΤΕ............!!!!!</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Έρχεται καθυστερημένη (που δε σημαίνει <i>"αργοπορημένη"</i>, αλλά <i>"από καθυστερημένο"</i>) η σαφής και ουσιώδης απάντηση του ως άνω αχαμπάριαστου. Μα ρε φίλε, αυτό θαρρείς ότι είναι η πορεία...? Θαρρείς ότι στο δρόμο κατεβαίνουν (πληρωμένοι ή απλήρωτοι) δολοφόνοι για να βρουν ευκαιρία να κάψουν ανθρώπους? Θαρρείς ότι αυτό ήταν οι 200.000 της 5/5? Εσύ δεν είδες παππούδες, γιαγιάδες, υπαλλήλους, οδοκαθαριστές, φοιτητές, κοριτσάκια του μπαμπά, ηλεκτρολόγους, κουλουρτζήδες, πουτάνες (αλλά όχι νταβάδες), άεργους, άνεργους και άλλους πολλούς και διάφορους, που το μόνο που ζήταγαν είναι τις ζωές τους πίσω....? </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Και τέλος πάντων (τελευταίο, το υπόσχομαι), </div><h3 class="UIIntentionalStory_Message" data-ft="{"type":"msg"}" style="text-align: justify;"><span class="UIIntentionalStory_Names" data-ft="{"type":"name"}"> </span><span class="UIStory_Message">Εν τέλει, τελικά, στην τελική, τέλος-τέλος και τελειώνοντας, θα ήθελα να δηλώσω ότι όσο μας μειώνετε θα ψηλώνουμε, όσο μας χτυπάτε θα σηκωνόμαστε, όσο μας μαυρίζετε θα ζωγραφίζουμε, όσο μας πνίγετε θ'ανασαίνουμε, όσο μας σκοτώνετε θ'ανασταινόμαστε...</span></h3><h3 class="UIIntentionalStory_Message" data-ft="{"type":"msg"}" style="text-align: justify;"><span class="UIStory_Message"> </span>Και σ'αυτό δεν κάνω ούτε βήμα πίσω....</h3><h3 class="UIIntentionalStory_Message" data-ft="{"type":"msg"}" style="text-align: justify;"><span class="UIStory_Message"> </span></h3>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-59559810035983909622010-05-06T00:41:00.000+03:002010-05-06T00:41:08.023+03:00Βρυκόλακες διψασμένοι για αίμα...<div style="text-align: justify;">Υπάρχουν ανάμεσά μας βρυκόλακες διψασμένοι για αίμα. Μην μπερδεύεστε, δεν είναι άνθρωποι. Όσο "αντικομφορμιστές", "αντιεξουσιαστές", "αντισυστημικοί", "αντι-οτιδήποτε" κι αν δηλώνουν, δεν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος. Είναι αυτοί που μιλάνε με λαγνεία για τον θάνατο. Είναι αυτοί που τον προκαλούν. Είναι αυτοί που, σαν άλλοι στρατηγοί, θα μιλήσουν και μιλάνε ήδη για "παράπλευρες απώλειες". Είναι αυτοί που στο όνομα της "επανάστασης" δε θα έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να σκοτώσουν. Είναι αυτοί που θα έπρεπε να φοράνε στολές μπάτσων και να είναι απέναντί μας. Και, αν είναι η "επανάσταση" να γίνει από αυτούς, εγώ προτιμώ να μη γίνει ποτέ. </div><div style="text-align: justify;">Σήμερα, εν μέσω της μεγαλύτερης διαδήλωσης που έχει δει στη σύγχρονη, μεταπολιτευτική της ιστορία η χώρα, πέθαναν 3 άνθρωποι. Πνίγηκαν από τους καπνούς, ενώ είχε μπουρλοτιάσει η τράπεζα στην οποία δούλευαν. Και ναι, ισχύει ότι η αλήτικη εργοδοσία δεν τους άφηνε να φύγουν. Ισχύει ότι οι άνθρωποι βρέθηκαν εκεί για να βγάλει ο Βγενόπουλος λίγα παραπάνω φράγκα. Ισχύει επίσης, ότι και την τυφλή βία το σύστημα τη δημιουργεί (απλή και περιεκτική ανάλυση <a href="http://kaisaris.yooblog.gr/2010/05/05/167/?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter">εδώ</a>). Αλλά, τα παραπάνω δεν δικαιολογούν στο ελάχιστο τα αιμοδιψή μουνόπανα που θεώρησαν θεμιτό να πετάξουν μολότωφ σε κτήριο γεμάτο κόσμο. Δε με νοιάζει ποιοί ήταν. Δε με νοιάζει τι δηλώνουν. Με νοιάζει που πέθαναν τρεις άνθρωποι. Με νοιάζει που δε μαθαίνουμε. Με νοιάζει που μέρα με τη μέρα γινόμαστε και πιο κτήνη. Με νοιάζει που αντί να προσπαθούμε να βγούμε από αυτό το λούκι που μας έχουν βάλει, χωνόμαστε μόνοι μας όλο και πιο βαθιά. Αντί να γίνουμε ανθρώπινοι, γινόμαστε απάνθρωποι. Αντί να παράξουμε ομορφιά, παράγουμε ασχήμια. Αντί να διεκδικήσουμε τις ζωές μας, αφαιρούμε τις ζωές άλλων...</div><div style="text-align: justify;">Και πολύ φοβάμαι ότι το πηγάδι στο οποίο έχουμε πέσει δεν έχει πάτο. Πολύ φοβάμαι ότι αυτοί οι βρυκόλακες, οι διψασμένοι για αίμα, δε θα σταματήσουν με λίγο σκορδάκι...</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-48813793103213673892010-03-31T22:46:00.001+03:002010-03-31T23:26:52.247+03:00Καπνιστών κατάθλιψη...<div style="text-align: justify;">Δεν έχω δει ποτέ μου πιο τραγικό θέαμα. Δεν έχω υπάρξει ποτέ μου μάρτυρας σε πιο θλιβερή εικόνα. Και δε μιλάω ούτε για φτωχικές παραγκουπόλεις, ούτε για παιδιά να ζητιανεύουν στο κρύο και τη βροχή (γιατί ακόμα κι εκεί θα μπορέσεις να διακρίνεις μια κάποια ελπίδα)...</div><div style="text-align: justify;">Περπατάω στο αεροδρόμιο της Βιέννης. Έχω ακόμη 5 ώρες για την επόμενη πτήση μου, αλλά θέλω να κάτσω κάπου κοντά στη θύρα επιβίβασης, για να μην την ψάχνω μετά. Κι εκεί που ακολουθώ λοιπόν το πλήθος χαζεύοντας τα καταστήματα γύρω μου, παίρνει το μάτι μου μια γυάλινη πόρτα, καλά κρυμμένη πίσω από μια ογκωδέστατη κολώνα. "Smokers lounge" γράφει απ' έξω, "Εδώ είμαστε!!" λέω κι εγώ. Κάνω να μπω μέσα και η ειρωνεία της ονομασίας με χτυπάει κατακούτελα... "Ώστε lounge, ε...?". Πρόκειται για ένα δωματιάκι περίπου στο μέγεθος του σαλονιού μου. Γκρίζοι καταθλιπτικοί τοίχοι, γκρίζο καταθλιπτικό πάτωμα, 6 γκρίζα καταθλιπτικά σκαμπώ, 3 γκρίζοι καταθλιπτικοί τάσοι... Α ναι, και δύο καταθλιπτικότατες (και καλά) διακοσμητικές εικόνες σε δύο από τους (ήδη από μόνους τους καταθλιπτικούς) τοίχους, που απεικονίζουν ένα αερόστατο κι ένα αερόπλοιο, σε αποχρώσεις (τι άλλο?) του γκρίζου, του μαύρου και ενός πρωτοφανώς αρρωστιάρικου κίτρινου...</div><div style="text-align: justify;">Η "πελατεία" του "lounge"...? Είκοσι καημένοι καπνιστές, να προσπαθούν να αποφύγουν ο ένας το βλέμμα του άλλου, να προσπαθούν να αποφύγουν να κοιτάξουν τη τζαμαρία και τον κόσμο έξω από αυτήν. Κάθισα καμιά ωρίτσα εκεί μέσα, παρατηρώντας τους ανθρώπους που έμπαιναν. Είδα χοντρούς Γερμανούς μεσήλικες να καπνίζουν λες και τους έκατσε το βάρος όλου του κόσμου στο σβέρκο. Ηλικιωμένες Ευρωπαίες (δε βγάζουν κιχ, δε μπόρεσα να καταλάβω εθνικότητα) με εμφανές ύφος γεροντοκόρης/χήρας να ρουφάνε με όλη τους τη δύναμη τα slims τους. Γιαπωνέζοι 60άρηδες, βγαλμένοι θαρρείς από ταινία του Kitano (και προφανώς μέλη της Yakuza), να καπνίζουν και να συζητούν ώρα πολλή, χωρίς όμως να χαμογελούν ποτέ. Νεαροί Ασιάτες businessmen να ρουφάνε ένα τσιγάρο σε 20 δευτερόλεπτα, λες κι αν δεν το καπνίσουν θα τους καπνίσει αυτό. Νεαροί Ολλανδοί, Γερμανοί, Αυστριακοί ν' ανάβουν τσιγάρο, άλλοι με τρεμάμενα χέρια και άλλοι με την πρόφαση της ανετίλας, χωρίς όμως να παίρνουν ούτε στιγμή το βλέμμα τους από τη δική τους ξεχωριστή γωνίτσα του δωματίου που για ανεξήγητους λόγους αποφάσισαν να κοιτάζουν. Σπορτίφ (sic) Άραβες - η αποθέωση του κάγκουρα - ξενερωμένοι, αφού σίγουρα περίμεναν κάτι πιο χλιδάτο. Νεαρές Ανατολικο-ευρωπαίες να κάθονται πλάτη με πλάτη και να συζητάνε για τον τελευταίο γκόμενο και για τις μπότες που αγόρασαν χθες.</div><div style="text-align: justify;">Τόσοι και τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, όλοι τους "άρρωστοι", οι σύγχρονοι λεπροί, κλεισμένοι θαρρείς σ'ένα γκριζωπό μπουντρούμι, με μια γυάλινη προθήκη για να βλέπουν και να τους βλέπουν οι "έξω", οι "υγιείς"... Ένα καταθλιπτικό δωμάτιο γεμάτο καταθλιπτικούς, απογοητευμένους ανθρώπους που είδαν μια ολόκληρη κοινωνία να τους αντιμετωπίζει ως δακτυλοδεικτούμενους, ως την προσωποποίηση του καρκίνου. Και που δεν τους έχει μείνει κουράγιο, ούτε σταλιά. Μια-μιάμιση ώρα μέσα σε 'κείνο το δωμάτιο, πρέπει να πέρασαν 2 εκαντοντάδες άνθρωποι. Ούτε ένα χαμόγελο, εκτός από έναν Γιαπωνέζο πιτσιρικά όταν του έστριψα τσιγάρο. Πόση απελπισία μέσα, πόση υποκρισία έξω...</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">*Από το ταβάνι κρεμόταν ένα (ναι, γκρίζο...) ογκώδες μηχάνημα που ανακύκλωνε τον αέρα. Και οι εξαεριστήρες στο ταβάνι, ανενεργοί...</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">**Δεν έχω δει ανθρώπους που να καπνίζουν με πιο περίεργο τρόπο από τους Ιάπωνες. Από το πώς κρατάνε το τσιγάρο, μέχρι το πώς το ρουφάνε, το πώς εισπνέουν, το πώς το τινάζουν... Δεν μπορώ να το περιγράψω, πρέπει να το δει κανείς για να το καταλάβει...</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-74949067800058670842010-03-06T01:25:00.003+02:002010-03-06T01:44:25.576+02:00Τι θα πει, "λάθος"...?<div style="text-align: justify;">Για να μιλήσουμε και λίγο σοβαρά, πέρα από τον όποιο χαβαλέ... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη <b>υποκρισία</b> από το να βγαίνει ανακοίνωση της Αστυνομίας για το περιστατικό με τον ψεκασμό του Μανώλη Γλέζου και να μιλάει για <b>"ατυχές περιστατικό"</b> και για <b>"λάθος"</b>. Ποιό ακριβώς είναι το ατυχές περιστατικό και ποιό το λάθος...? Επειδή δηλαδή ψεκάσανε το Γλέζο και όχι κάποιο τυχαίο γεροντάκι, είναι ξαφνικά "λάθος"...? Κι αν ήταν ο οποισδήποτε άλλος θα ήταν μια χαρά "σωστό", ε..?</div><div style="text-align: justify;">Τι μαλακίες είναι αυτές? Καθίστε και ξαναδείτε τα γαμημένα τα πλάνα. Ο αλητήριος ΜΑΤατζής πολύ απλά <b>σημαδεύει με τη φυσούνα και ψεκάζει.</b> Ο μόνος τρόπος να πρόκειται για λάθος, είναι να γλίστρησε το δάχτυλό του στη σκανδάλη, ισχυρισμός που θα ήτο εξίσου γελοίος με τον ισχυρισμό ότι ο Καρατζα-φύρερ δεν είναι φασίστας (και με δεδομένο ότι έχουμε ακούσει πολλάκις τον δεύτερο ισχυρισμό, καιρός είναι να ακούσουμε και τον πρώτο). Όπως και να έχει, όποιον και να είχε απέναντί του ο μπάτσος, το να εκτοξεύσει χημικά στα μούτρα ενός ανθρώπου είναι εγκληματικό. Δεν είναι "λάθος", δεν είναι "ατυχές περιστατικό", είναι <b>ηθελημένη εγκληματική ενέργεια</b>. Και σε αυτόν εδώ τον τόπο, συμβαίνει πολύ συχνά. Όσοι έχουμε την κακή συνήθεια να κατεβαίνουμε σε πορείες, γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο γουστάρουν οι μπάτσοι να ξεκαβλώνουν πετώντας χημικά από 'δω κι από κει, χωρίς να τους νοιάζει πού (όπως μπαλκόνια σπιτιών, όπως οριζόντια με τον εκτοξευτήρα για να έχουν και ελπίδες να σκοτώσουν) ή σε ποιόν (παππούδες, γιαγιάδες, μαθητές, μωρά).</div><div style="text-align: justify;">Γι'αυτό λοιπόν κύριοι της ΕΛ.ΑΣ. δεν δέχομαι τις δικαιολογίες σας. Γιατί αυτό που κάνατε, κάνετε και θα κάνετε, είναι εγληματικό. Και γιατί, αν είχαμε πόλεμο, θα ήσασταν εγκληματίες πολέμου... Αλλά, δυστυχώς ή ευτυχώς, έχουμε ακόμα ειρήνη... Ακόμα.</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-47788251344282022212010-03-05T21:09:00.000+02:002010-03-05T21:09:19.871+02:00Περί "βιωσιμότητας" ο λόγος...<div style="text-align: center;">"Η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού έχει σχέση και με την αύξηση των ορίων ηλικίας, ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής"</div><div style="text-align: center;">Πρωθυπουργός, κ. Γεώργιος Παπανδρέου</div><div style="background-color: black; color: white;"><br />
</div><div style="background-color: black; color: white;"><br />
</div><div style="background-color: black; color: white;"><br />
</div><div style="background-color: black; color: white;"><br />
</div><div style="background-color: black; color: white;"><br />
</div><div style="background-color: black; color: white;"><br />
</div><div style="background-color: black; color: white;">Ναι... Με σκοπό να πέσει το προσδόκιμο...</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-33240002092056683082010-03-05T18:03:00.000+02:002010-03-05T18:03:35.131+02:00Σλόου δε νιούζ...<div style="text-align: justify;">Σιγά την είδηση ρε παιδιά... Ρίξανε λέει χημικά οι μπάτσοι στον Μανώλη Γλέζο, 80 χρονών άνθρωπο, στο πλαίσιο της προστασίας των πολιτών από τους αλήτες-απεργούς (που εννοείται ότι δεν είναι πολίτες). Και που ακριβώς είναι το νέο...? </div><div style="text-align: justify;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_HVE87wKtUOA/SUvN66udShI/AAAAAAAAAIs/lYHmgPf7t5Y/s1600/giagia02.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="156" src="http://2.bp.blogspot.com/_HVE87wKtUOA/SUvN66udShI/AAAAAAAAAIs/lYHmgPf7t5Y/s200/giagia02.jpg" width="200" /></a>Στο ότι ρίξανε χημικά σε ηλικιωμένο? Κανείς δε θυμάται τις επιθέσεις της αστυνομίας του ΜΠΑΤΣΟΚ σε συνταξιούχους διαδηλωτές στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας? Πάλι επί Χρυσοχοΐδη ήταν, νομίζω... Ή μήπως δε θυμάται κανείς τις θαυμαστές φωτογραφίες με την κακομοίρα γραία που περνάει μπροστά απ' τη διμοιρία και η δεύτερη την ψεκάζει λες κι είναι κατσαρίδα...?</div><div style="text-align: justify;">Στο ότι ρίξανε χημικά σε αγωνιστή της Αριστεράς..? Επαναλαμβανόμενη τακτική κι αυτή... Σε κάθε πορεία σχεδόν γίνεται κι αυτό, απλά οι περισσότεροι έχουν μεγαλύτερες αντοχές από τον καημένο τον Γλέζο και δεν καταλήγουν στο νοσοκομείο.</div><div style="text-align: justify;">Άλλωστε υπάρχει και ένα κρυμμένο μήνυμα που ελάχιστοι έπιασαν... Με γερμανική πλέον διακυβέρνηση, πάω στοίχημα ότι οι εντολές ήταν σαφείς. "Πνίξτε το Γλέζο..! Εκδίκηση για τη σημαία..!"</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-55609235079629799132010-02-23T01:10:00.002+02:002010-02-23T01:21:20.071+02:00ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ...<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/S4MK_k2IxeI/AAAAAAAAAKs/BLuj8giIUfM/s1600-h/DSC003251.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/S4MK_k2IxeI/AAAAAAAAAKs/BLuj8giIUfM/s320/DSC003251.jpg" width="240" /></a></div><div style="text-align: justify;">Και τι τους λες τώρα...? Το αυτοκόλλητο αυτό το πήρε το μάτι μου στη Δυτική Θεσσαλονίκη, προς Σταυρούπολη μεριά, στην είσοδο μιας μονοκατοικίας... Οι βαρβάτοι Χριστιανοί της περιοχής είπαν να πάνε ένα βήμα παρακάτω από το κλασσικό: "<i>Είμαστε Ορθόδοξοι μπλα, μπλα... Δεν επιθυμούμε επίσκεψη Ιεχωβάδων μπλα, μπλα, μπλα. Ευχόμαστε να τους φωτίσει ο Θεός μπλα, μπλα</i>"... Και από την αστείρευτη ορθόδοξη έμπνευσή τους ξεπήδηξε αυτό το μαργαριτάρι. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αυτό το αυτοκόλλητο δεν το προμηθεύεται κανείς από καμιά "παραθρησκευτική οργάνωση". Στις εκκλησίες το μοιράζουνε, έλα να πάρεις κόσμε...!</div><div style="text-align: justify;">Και η ερώτησή μου είναι, πώς να τους αντιμετωπίσεις αυτούς τους ανθρώπους? Αν τους πάρεις στα σοβαρά, θα πρέπει να μιλήσεις για "ψυχοπαθολογικά σύνδρομα", να πεις τι λέει ο κοκκάκιας Φρόυντ για το ζήτημα και άλλα τέτοια "επιστημονικά". Καθόλου απίθανο να ισχύουν, αλλά αυτό το άθλημα δεν είναι του γούστου μου...</div><div style="text-align: justify;">Αν πάλι τους αντιμετωπίσεις με το ίδιο μίσος που δείχνουν κι αυτοί, θα τους πεις οπισθοδρομικούς, μεσαιωνικούς, κακόβουλους ρατσιστές, να τους σκυλοβρίσεις για τα σκατά που κουβαλάνε για μυαλό κι άλλα παρόμοια. Έχω αισθανθεί την ανάγκη να συμμετάσχω σε αυτό το άθλημα (και επίσης δεν είναι καθόλου απίθανο να ισχύουν), αλλά και πάλι δεν είναι του γούστου μου...</div><div style="text-align: justify;">Φταίω που το μόνο που μ'ευχαριστεί είναι να τους παίρνω στην πλάκα και να παίζω με τις φοβίες τους...?</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-88118817378288565412010-02-17T01:18:00.001+02:002010-02-17T01:26:56.259+02:00Άντε και γαμήσου, εγώ περνάω καλά... (Φοβίες...)<div style="text-align: justify;">Εγώ φοβάμαι... Κι εσύ φοβάσαι και το ξες... Φοβάσαι τα νέα μέτρα, φοβάσαι τη χρεοκοπία, φοβάσαι την φορολογία, φοβάσαι τον Τρισέ, φοβάσαι το Γιωργάκη, φοβάσαι ιδιαίτερα τον Πάγκαλο, φοβάσαι τους αγρότες, φοβάσαι τους λογαριασμούς, φοβάσαι (για) τα λεφτά, φοβάσαι τους μετανάστες, φοβάσαι το γείτονά σου, τα πάντα όλα (και τα κοάλα τίποτα) φοβάσαι...</div><div style="text-align: justify;">Γιατί φοβάσαι..? Γιατί αυτό θέλουν (αυτοί του αορίστου γ' πληθυντικού προσώπου) να κάνεις. Γιατί αν φοβάσαι, είσαι εύκολος. Αν φοβάσαι ότι αύριο-μεθαύριο η χώρα θα χρεοκοπήσει, θα δεχτείς τα μέτρα... Και δε θα αντιδράσεις, γιατί φοβάσαι. Αν φοβάσαι τους "τρομοκράτες", που σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του Τράγκα (χα! οι λέξεις "έγκυρος" και "Τράγκας" στην ίδια πρόταση!) έχουν διασύνδεση με το κοινό έγκλημα και βρίσκονται παντού και πάντα, θα δηλώσεις τα στοιχεία σου ως κάτοχος καρτοκινητού. Αν φοβάσαι τους μετανάστες, θα μπεις στο ηλίθιο δίλημμα του "να γίνουν Έλληνες ή όχι" (λες και το αν είσαι άνθρωπος και έχεις δικαιώματα, καθορίζεται από το αν είσαι Έλληνας)... Αν φοβάσαι, θα πληρώσεις τους αυξημένους φόρους σου, θα ιδιωτικοποιήσεις και τα τελευταία αγαθά που έχεις, θα ξοδεύεις τα κέρατά σου για να πας ένα ταξίδι στο βουνό (άρα θα σταματήσεις να πηγαίνεις), δε θα βγαίνεις από το σπίτι σου, θα διασκεδάζεις λιγότερο, θα ακρωτηριάσεις όλα σου τα δικαιώματα επειδή "<b>η χώρα σε έχει ανάγκη</b>" και στο τέλος θα μετατραπείς σε ένα άχρωμο, άοσμο ζόμπι που μόνο θα δουλεύει... Όλα αυτά επειδή φοβάσαι...</div><div style="text-align: justify;">Κι έτσι όπως καθόμουν, είχα μια ιδέα... Τι θα γινόταν αν μερικές χιλιάδες ανθρώπων έμπαιναν να εγκατασταθούν και να δημιουργήσουν τη δική τους "πολιτεία", μέσα στις Πανεπιστημιουπόλεις..? Αν μπαίναμε επί παραδείγματι, 3-4 χιλιάδες μέσα στο campus του ΑΠΘ και κοιμόμασταν εκεί, καλλιεργούσαμε λαχανικά και φρούτα στα πάρκα του, κάναμε πάρτυ στις άδειες αίθουσές του, διδασκόμασταν και διδάσκαμε ο ένας τον άλλο μαθαίνοντας να κάνουμε με νέους τρόπους καλύτερες τις ζωές μας, εφευρίσκαμε νέους τρόπους για να εκφράζουμε τη δημιουργικότητά μας και να περνάμε τα μηνύματα που θέλουμε, δεν δουλεύαμε και δεν πληρώναμε...? Δεν ξέρω, αλλά και μόνο που μπόρεσα να το ονειρευτώ, <span style="font-size: small;"><b style="color: magenta; font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;">δε φοβάμαι...</b></span></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-90726383751156039582009-12-28T02:44:00.002+02:002009-12-28T03:14:26.081+02:00Άλλο ένα παραμύθι...?<div style="text-align: justify;">Άλλος ένας χρόνος περνάει σιγά-σιγά... Και μαζί του περνούν κι άλλα πολλά. Περνάει άλλος ένας Δεκέμβρης, όπως ο περσινός - όχι ίδιος, αλλά - με γεγονότα, με πολύ δρόμο, με νέα παιδιά να προσπαθούν... Περνάνε κι οι έρωτες οι παλιοί κι έρχονται νέοι, πιο δυνατοί (?) να τους αντικαταστήσουν... Και ίσως είναι εντελώς τυχαίο (και ίσως να ανήκει μόνο σε 'μένα) που οι έρωτες έρχονται τις μέρες που καίει η φωτιά. "Έρωτας κι επανάσταση", που λένε και δυό (αγαπημένοι) φίλοι μου, με τον έρωτα και την επανάσταση να είναι συζητήσιμα...<br />Περνάει ένας χρόνος με τους φίλους μου να μεγαλώνουν και να επιτυγχάνουν και να δημιουργούν κι εμένα να μένω στάσιμος. Αλλά δεν πειράζει, αυτό είναι το νόημα, αυτή είναι η χαρά... Γιατί όποτε και να μετρηθώ με αυτούς - με το ταλέντο τους, με τη δημιουργία τους, με τα μικρά και τα μεγάλα πράγματα που αφήνουν σαν ενέχυρο στον κόσμο αυτό - βγαίνω μικρός... Και η χαρά μου είναι να είμαι σε μια γωνίτσα και να τους απολαμβάνω, μ' ένα γλυκόπικρο χαμόγελο στα χείλη. Και να τους χειροκροτώ και να τους κλείνω, μέσα απ' το σκοτάδι της προαναφερθείσης γωνιάς, το μάτι. Ένας ψηλός να τραγουδάει τραγούδια που αγαπώ ή θ' αγαπήσω... Και, ίσως αυταπατούμενος, να νιώθω και μια μικρή υπερηφάνια που ένα απειροελάχιστο κομμάτι της δημιουργίας αυτής βοήθησα να αναπτυχθεί κι εγώ...<br />Αλλά περνάει ο χρόνος - με την έννοια της τετάρτης διαστάσεως - κι ανακαλύπτω πως είχαν άδικο σ'αυτά που μου 'λέγαν οι ποιητές... Ανακαλύπτω ότι το μυαλό κρατάει ζεστές - και ζώσες - τις στιγμές που οι αισθήσεις ένιωσαν στο πετσί τους. Το κόκκινο της φωτιάς που έκαιγε και που τώρα έχει σβήσει. Το γαλάζιο των ματιών που γελούσαν και που τώρα ίσως να γελάνε ακόμη, αλλά βρίσκονται μακριά. Τον ήχο απ'τις οργισμένες φωνές και τα ουρλιαχτά τρόμου, που μόνο σαν ηχώ στις άδειες λεωφόρους και τους κρύους διαδρόμους υπάρχουν. Την αίσθηση ενός κρύου χεριού στο χέρι μου, ενός ζεστού κορμιού στην αγκαλιά μου. Τη μυρωδιά του δακρυγόνου (sic), του καμμένου πλαστικού, του υγρού απ'το ψιλόβροχο δρόμου. Όλα αυτά τα θυμάται το μυαλό και πεθαίνουν μόνο όταν δεν υπάρχει πλέον μυαλό να τα θυμάται...<br />Άρα, κάπως έτσι τελεύει ο χρόνος. Με θύμησες και τραγούδια και φωνές και εικόνες (πάνω απ'όλα, ίσως, εικόνες), με τα παραμύθια που λέμε και θα λέμε μέχρι να βγει από το στόμα μας η τελευταία πνοή.<br />Δεν έχω καρδιά μου άλλο παραμύθι... Το επόμενο (και το πιο όμορφο), θα το ζήσεις μόνη σου και θα μου το λες (εσύ αυτή τη φορά) καθώς θα με παίρνει ο ύπνος στην αγκαλιά σου... Εντάξει...? Τα συμφωνήσαμε, λοιπόν. Καλή σου νύχτα...<br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-16901980101811241672009-11-28T14:35:00.003+02:002009-11-28T14:39:25.302+02:00Έκτακτη Είδηση<div style="text-align: justify;">Ένας 35χρονος άντρας βρέθηκε νεκρός χθες βράδυ σε ερημικό δρομάκι της Δυτικής Θεσσαλονίκης. Η εξέταση των έγκριτων ιατροδικαστών επιβεβαίωσε ότι ο θάνατος του <span style="font-weight: bold;">οφείλεται στη νέα γρίπη Α-Η1Ν1</span>. Οι 23 μαχαιριές που είχε στην πλάτη του θεωρήθηκαν αμελητέες...<br /><br /><br /><br /><br />ΥΓ: Θα μπορούσε πολύ άνετα να ακουστεί από οποιοδήποτε ελληνικό ΜΜΕ...</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-14065339943684843302009-10-31T18:14:00.002+02:002009-10-31T18:18:07.858+02:00Καλά τα λέει ο Yellow Kid...Το παρακάτω κείμενο αναρτήθηκε στο <a href="http://foralexandros.blogspot.com">"Έχουμε Πόλεμο"</a> και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο...<br /><br /><h2 class="date-header">Πέμπτη, 29 Οκτωβρίου 2009</h2> <a name="506173904252080110"></a> <h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://foralexandros.blogspot.com/2009/10/blog-post_6818.html">Τρομοκράτες Γουρούνια Δολοφόνοι:</a> </h3> <div class="post-body entry-content"> <div style="text-align: justify;">Είσαστε φασίστες και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Η ιδεολογική σας καραμέλα δεν διαφέρει από αυτή της Χρυσής Αυγής όταν επιτίθεται τυφλά σε μετανάστες και αλλοδαπούς. Ούτε καν οι προκηρύξεις σας. Αυτοί απειλούν τους μετανάστες να προσέχουν, εσείς λέτε να προσέχουν οι μπάτσοι. Αυτοί μισούν το χρώμα του δέρματος, εσείς το χρώμα της στολής.<br /><br />Πικρή η αλήθεια αλλά δεν πολεμάτε το σύστημα. Σφάζετε απλώς τα όργανα. Κόβετε τα κεφαλάκια της Λερναίας Ύδρας και αυτά ξαναβγάινουν διπλά και τριπλά.Και αυτό μόνο φτάνει για να συνεχίζετε ένα βλακώδη πόλεμο με την ΕΛ.ΑΣ. δημιουργώντας θύματα αθώους και άσχετους μπάτσους από τη μία, ενώ η ΕΛ.ΑΣ. στην προσπάθεια της να σας βρει θα δημιουργήσει τα δικά της αθώα και άσχετα θύματα.<br />Τί περιμένετε δηλαδή; Ποιος είναι στόχος σας; Τι καταφέρνετε; Γιατί όπως ενεργείτε, φτάνουμε εκεί με μαθηματική ακρίβεια στο αντίθετο αποτέλεσμα απ' αυτό που θέλετε. Να γίνουν ακόμα χειρότεροι οι μπάτσοι, να έχουμε χειρότερη αστυνόμευση.<br /><br />Δεν υπερασπίζομαι ξαφνικά τους μπάτσους. Κατά καιρούς έχουνε κάνει κι αυτοί χοντρές μαλακίες, και έχουνε φάει κοσμάκη. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα ακολουθήσω την στραβή μέθοδο που ακολουθούν αυτοί. Αντίθετα από αυτούς γνωρίζω πώς πίσω από μία κουκούλα κρύβεται ένας άνθρωπος καλός ή κακός που θα κάποια στιγμή κριθεί. Και αντίθετα από εσάς το ίδιο θα κρίνω για κάτω από το καπέλο ενός μπάτσου. Κι όσο μου τη βαράει η αστυνομική ασυδοσία που προστατεύεται από μία στολή, τόσο και η δική σας πίσω από ένα Καλάσνικοφ. Μόνο που όσες διαφορες και να έχουμε ένα τέτοιο όπλο αρνούμαι να το αγγίξω.<br /><br />Είναι και το άλλο: Ένας ένοπλος επαναστάτης όπως θέλετε να ονομάζεστε είναι έτοιμος να συλληφθεί, να φυλακιστεί ακόμα και να πεθάνει για τις ιδέες του; Μπορείτε να ζήσετε με αυτό το τίμημα ή έχετε την αυταπάτη πώς θα μείνετε ασύλληπτοι μέχρι τα βαθιά σας γεράματα; Πραγματικά αναρωτιέμαι αν τα σκεφτήκατε αυτά πριν αρχίστε να γαζώνετε με Καλάσνικοφ αστυνομικά τμήματα.<br /><br />Θέλω να πιστεύω πώς μέσα σε ένα εφηβικό επαναστατικό ενθουσιασμό δεν φανταστήκατε εκείνη την ώρα ότι μπορεί από έναν τυφλό πυροβολισμό να υπάρξουν πραγματικά θύματα. Πώς όπως ένα αφελές παιδί δοκιμάσατε να τρομοκρατήσετε τον μεγάλο σας αδερφό πυροβολώντας τον με το όπλο του μπαμπά σας και έτσι φέρατε το ατύχημα.<br /><br />Γιατί αν διαφορετικά ενεργήσατε τελείως συνειδητά να σκοτώσετε, δεν έχετε μεγάλες διαφορές από τους Φασίστες ή τους Ναζί, άρα το ίδιο θα σας αντιμετωπίσω.<br /></div> </div> <span class="post-author vcard"> Μολοτωφ και αλλα μικροαντικειμενα εκτοξευτηκαν απο <span class="fn">Yellow Kid</span> </span> <span class="post-timestamp"> στις <a class="timestamp-link" href="http://foralexandros.blogspot.com/2009/10/blog-post_6818.html" rel="bookmark" title="permanent link"><abbr class="published" title="2009-10-29T19:55:00+02:00">7:55 μμ</abbr></a> </span>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-15842214219215838382009-10-30T02:42:00.003+02:002009-10-30T03:21:16.778+02:00Τραγκισμοί....<div style="text-align: justify;">Ωραία... Κάπου <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">χαθήκαμε</span> τις τελευταίες ημέρες... Ας συμφωνήσουμε όλοι (όσοι τουλάχιστον διαβάζουν αυτό το blog) ότι το να <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">κυκλοφορείς</span> σκοτώνοντας όποιον φοράει στολή μπάτσου, είναι τουλάχιστον ανισόρροπο - για να μη πω ψυχοπαθές....<br />Το ζήτημα είναι <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">τί</span> ζητάμε από την κοινωνία (ωραίο <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">wordplay</span>)... Είμαστε δεξιοί και ζητάμε από την κοινωνία να αποδεχτεί τη λογική του "πατείς με, πατώ σε", οδεύοντας στον κόσμο που επιζούν μόνο οι δυνατοί...? Είμαστε αριστεροί και πιστεύουμε ότι η παρούσα κοινωνική οργάνωση μπορεί να δώσει στους "αδύνατους" τη δυνατότητα να <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_4">κυριαρχήσουν</span>..? Είμαστε <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">κομμουνισταί</span>, πιστεύοντας εις την δικτατορία του προλεταριάτου και άρα το να αποφασίζει μια λούμπεν ολιγαρχία για τα πάντα σύμφωνα με τα δικά της πιστεύω, άρα μια <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_6">ολιγαρχία</span> των μη εχόντων...? Ή πιστεύουμε σε μια άλλη κοινωνία (εγώ δεν λέω αναρχική) που πιστεύει στην ισότητα ανθρώπου προς άνθρωπο, δηλαδή στην απόλυτη μη <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_7">διαχώριση</span> αξίας και εξουσίας μεταξύ των ανθρώπων...<br />Γνώμη μου είναι ότι το να <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_8">πυροβολείς</span> αδιάκριτα και ανεξέλεγκτα, μάλλον πίσω σε πάει (σε περιόδους που η αξία της ανθρώπινης ζωής ήταν μηδαμινή) παρά μπροστά.. Για να το πω απλά, το μη <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_9">στοχευμένο</span>, το αδιάκριτο "όποιον σκοτώσω, σκότωσα" μάλλον σε κάνει μπάτσο, παρά επαναστάτη... Τώρα θα μου πεις, ωραία τα λες εσύ από το <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_10">internet</span> (με έχουν πει αναρχικό του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_11">internet</span>, παρά το γεγονός ότι έχω αρνηθεί το χαρακτηρισμό), αλλά δεν ξέρεις πως είναι στο δρόμο... Κι όμως έχω βγει στο δρόμο κι <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_12">έχω</span> συμμετάσχει σε συνελεύσεις και μπορώ να πω, με τις ελάχιστες γνώσεις μου, ότι κανείς δε θέλει να κάνει ζημιά στο μικρομεσαίο, κανείς δε θέλει να σκοτώσει τα παιδιά του αγρότη....<br />Όμως οφείλω να δηλώσω αντίθεση, με την έννοια "η αστυνομία υπάρχει για όλους". <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_13">Οκ</span>, την άκουσα από τον <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_14">Τράγκα</span>, αλλά αυτό δε μειώνει το γεγονός ότι ακούστηκε στα καθεστωτικά ΜΜΕ... Θέλω να ενημερώσω, λοιπόν τον κ. <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_15">Τράγκα</span>, ότι η αστυνομία δεν <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_16">είναι</span> εδώ για όλους μας. Η αστυνομία δεν προστατεύει ούτε εμένα ούτε τον ομοϊδεάτη γείτονά μου. Εμάς μας έχει γραμμένους η αστυνομία. Προστατεύει το κεφάλαιο, τον έχοντα, τον εξουσιαστή. Το Λάτση, το <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_17">Μπόμπολα</span> και τα λοιπά βαμπίρ της ταπεινής μας κοινωνίας. Δεν προστατεύει το <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_18">συνταξιούχο</span>, το χαμηλόμισθο, τον άνεργο. Κι αυτός είναι ο στόχος μας... Μια κοινωνία που δεν έχει έχοντες... Ένας κόσμος όπου η αστυνομία προστατεύει τον άνθρωπο εναντίον του συστήματος κι όχι το σύστημα εναντίον του ανθρώπου. Ένα σημείο στην ιστορική πορεία, όπου οι λίγοι και μη έχοντες έρχονται στο ίδιο επίπεδο με τους έχοντες και <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_19">αποφασίζοντες.</span>...<br />Άλλα αυτό <span class="blsp-spelling-corrected" id="SPELLING_ERROR_20">μάλλον</span> είναι ουτοπική θεώρηση - μένει να αποδειχτεί...<br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-73126237107541876102009-10-28T04:04:00.003+02:002009-10-28T04:45:11.679+02:00Alala!!! (τα χείλη των ασεβών)<div style="text-align: justify;">Άλλος <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_0">neithan</span> έγραφε πριν από δυο μήνες και άλλος γράφει τώρα... Το ίδιο πρόσωπο μεν, διαφορετικής υποστάσεως δε. Ο νέος, βελτιωμένος (<span style="font-style: italic; font-weight: bold;"><span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_1">beta</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_2">v.</span>2,2 <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_3">nanaioiwressou</span></span>) <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_4">neithan</span> γράφει ως πολίτης - ξανά - της χώρας του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_5">ΜΠΑΤΣΟΚ.</span>..<br />Αλλάξαμε <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_6">δηλαδής</span> κυβέρνηση, αλλάξαμε αναβάτη (στην παρομοίωση αυτή είμαστε τα γαϊδούρια). Μπήκε <span style="color: rgb(51, 204, 0);">ο Γεώργιος Β' Παπανδρέου Γ'</span> στο τιμόνι, σήκωσε τα μανίκια και μας άλλαξε τον αδόξαστο. Άλλαξε τα ονόματα των υπουργείων!!! <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_7">Γιούπι-γιούπι-τραλαλά</span>!!! Πλέον ο μπάτσος που θα μας δέρνει στις πορείες δεν θα υπάγεται στο Δημοσίας Τάξης (α' δημοτικού), αλλά στο νεόδμητο <span style="font-weight: bold;">Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη </span>(<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_8">aka</span> <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_9">ΠΡΟ.ΠΟ</span> 1Χ2)... Θα είναι δηλαδή προστάτης ημών των πολιτών, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_10">κατ' αντιστοιχία</span> του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_11">προστάτη-νταβατζή</span> στις πουτάνες... Και το αγαθό φως της προστασίας <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_12">ταύτης</span> ενεφανίσθη εις τα Εξάρχεια. Το "άβατο" των οποίων είχε αγνοήσει πλήρως η προηγούμενη κυβέρνηση (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_13">θίγουμε</span>), παρά της προτροπές του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_14">Καρα-τζαφέρ</span>, που αγωνιούσε να μπορέσει να κάνει μια επιθεώρηση στην περιοχή με τα υπόλοιπα μέλη του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_15">ΚΑΜΠΟΤΖΗ</span> - <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_16">sorry</span>, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_17">ΛΑΟΣ.</span>..<br />Τις κραυγές λοιπόν του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_18">λαοφιλέστατου</span> (την έχουμε ως λαός μια Α συμπάθεια στα φασιστοειδή) αυτού πολιτικού φαίνεται ότι εισάκουσε ο <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_19">σοσιαληστής</span> πρωθυπουργός και αποφάσισε να μην αφήσει να καεί ποτέ ξανά το βιβλιοπωλείο (τρόπος του λέγειν) του <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_20">Αδώνιδος.</span> Εξαπέλυσε λοιπόν γύρω στους <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_21">τρακόσιους</span> προστάτες στα Εξάρχεια και αυτοί δεν άργησαν να δείξουν πώς ακριβώς την εννοούν την προστασία... Αναίτιες έρευνες σε τυχαίους περαστικούς, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_22">τραμπουκισμοί</span>, προσαγωγές και λοιπά γλυκανάλατα. Κι έτσι μια περιοχή που μόνο <span style="color: rgb(255, 0, 0);">άβατο</span> δεν ήταν (εγώ προσωπικά τις λίγες φορές που πήγα - βόρειος γαρ - μια χαρά μπήκα, μια χαρά βγήκα και κανείς δε μου πούλησε πρέζα κι ούτε με έκλεψε/<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_23">τραμπούκισε</span>/<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_24">βανδάλισε</span>/τρομοκράτησε/έκαψε/<span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_25">πετροβόλησε</span> κανείς), μετατρέπεται <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_26">σλόουλι-σλόουλι</span> σε <span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold;">πραγματικό άβατο</span>, από αυτά που δεν μπορείς να μπεις γιατί στις εισόδους έχει, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_27">ξες</span> μωρέ, μπάτσους. Και κάτι με λέει - εμένα με το ταπεινό άχυρο και τα πολύχρωμα <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_28">πλασματάκια</span> που κατοικούν στο μυαλό μου - ότι, αρχίζοντας από 17 Νοέμβρη και ολοκληρώνοντας το Δεκέμβρη, έχουμε να φάμε πολλή προστασία, <span class="blsp-spelling-error" id="SPELLING_ERROR_29">πανελλαδικώς</span>...<br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-15428701123090646462009-07-29T08:55:00.008+03:002009-07-29T09:30:01.437+03:00Ανεύθυνη ευθυνοφοβία... (ή Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο)Διαβάζοντας ένα post της <a href="http://poetasters.wordpress.com/2009/07/29/%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AC/">Poetaster</a> μου ήρθαν στο νου οι σκέψεις που έκανα χθες το βράδυ. Αναπολούσα τα μαθητικά μου χρόνια και αναρωτιόμουνα τι νόημα είχαν - και τ'ανακάλυψα...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Sm_rJZhaCnI/AAAAAAAAAKc/Src26A2O_28/s1600-h/spiegelkidsend.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 273px; height: 167px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Sm_rJZhaCnI/AAAAAAAAAKc/Src26A2O_28/s320/spiegelkidsend.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5363764227923905138" border="0" /></a><div style="text-align: justify;">Τα πράγματα είναι απλά. Εκπαιδευτικό σύστημα άλλης χώρας δεν έχω ζήσει από πρώτο χέρι, γι'αυτό τα συμπεράσματα αφορούν αποκλειστικά την Ψωροκώσταινα. Το εκπληκτικό - γιατί έκπληξη προκαλεί - εκπαιδευτικό σύστημα αυτής της χώρας έχει έναν και μοναδικό σκόπο. <span style="font-weight: bold;">Να παράγει γρανάζια.</span> Γρανάζια που στελεχώνουν αυτή την κακολαδωμένη και αναποτελεσματική μηχανή που λέγεται Ελλάδα. Και ακριβώς επειδή είναι κακολαδωμένη και αναποτελεσματική, παράγει και συγκεκριμένης ποιότητας γρανάζια.<br />Όταν ήμουν λοιπόν σχολείο, δύο ήταν οι δρόμοι... Για όλους δύο είναι. Ή αγαπάς αυτό που σου δίνουν, αυτό που σου πασάρουν για παιδεία, αυτό το άχαρο, άοσμο, άγευστο συνονθύλευμα ως επί το πλείστον άχρηστων πληροφοριών - το αγαπάς και το μαθαίνεις, απ'έξω κι ανακατωτά, από την αρχή μέχρι το τέλος - και γίνεσαι από τα καλά και σημαντικά γρανάζια της μηχανής. Ή το μισείς, τα παρατάς, δε σε νοιάζει και γίνεσαι ένα δευτερεύον γ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Sm_q8K6T7II/AAAAAAAAAKM/16239_w40LA/s1600-h/gear_chaplin.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 286px; height: 240px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Sm_q8K6T7II/AAAAAAAAAKM/16239_w40LA/s400/gear_chaplin.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5363764000663530626" border="0" /></a>ρανάζι, ένα μπουλόνι, μια τσιμούχα, κάτι τέλος πάντων...<br />Και αυτοί οι δύο τύποι γραναζιών, συγγνώμην... ανθρώπων, αποτελούν την κοινωνία μας. Δεν το βλέπετε...? Φορμαρισμένες λειτουργίες, φορμαρισμένες απόψεις, ρομποτάκια που ζουν ανάμεσα σε άλλα ρομποτάκια και κάνουν ακριβώς αυτό για το οποίο εκπαιδεύτηκαν. Συντηρούν με τον "πολιτισμό" τους την <span style="font-weight: bold;">έλλειψη πολιτισμού</span>, με τις "απόψεις" τους την <span style="font-weight: bold;">έλλειψη απόψεων</span>, με την "παιδεία" τους την <span style="font-weight: bold;">έλλειψη παιδείας</span>, με την "αγάπη" τους την <span style="font-weight: bold;">έλλειψη αγάπης</span> και πάει λέγοντας...<br />Ευτυχώς - ή δυστυχώς, γιατί το νόμισμα έχει δύο όψεις - κάποιοι διάλεξαν τον τρίτο δρόμο, ε Poetaster...?<br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-91669911397704329082009-07-25T02:13:00.005+03:002009-07-25T02:40:36.761+03:0010 Items or Less<div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmpECQhEPMI/AAAAAAAAAJ8/LPjJ0MjZbt8/s1600-h/10+items+or+less.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 248px; height: 363px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmpECQhEPMI/AAAAAAAAAJ8/LPjJ0MjZbt8/s400/10+items+or+less.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5362173111922080962" border="0" /></a><br />Ψάχνοντας το παρελθόν της <span style="font-style: italic;">Paz Vega</span>. έπεσα πάνω σε μια ταινία του 2006, όπου η εκπληκτική Ισπανίδα παίζει με ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Συμπρωταγωνιστεί με τον <a href="http://theurbanflux.files.wordpress.com/2008/08/morgan_freeman.jpg">Morgan Freeman</a> στην ταινία "<span style="font-style: italic; color: rgb(102, 51, 0);">10 Items or Less</span>", μία low budget, ανεξάρτητη παραγωγή....<br />O <span style="font-style: italic;">Freeman</span> παίζει κυριολεκτικά τον εαυτό του, έναν διάσημο ηθοποιό που για τις ανάγκες ενός ρόλου, καταλήγει σε ένα σούπερ μάρκετ μιας φτωχής συνοικίας του <span style="font-style: italic;">Los Angeles</span>. Πιάνει φιλία με την ταμία (<a href="http://images.askmen.com/galleries/actress/paz-vega/pictures/paz-vega-picture-2.jpg">Paz Vega</a>) και τη βοηθάει να προετοιμαστεί για μια συνέντευξη για καλύτερη δουλειά...<br />Ξέρω, με μια πρώτη ματιά δε λέει και πολλά το σενάριο... Η αλήθεια είναι όμως, ότι μια απλή ιστορία γίνεται πρώτης τάξης υλικό για τον <span style="font-style: italic;">Freeman</span>, ο οποίος παραδίδει ρεσιτάλ... Σκηνοθετημένο και γραμμένο από το δημιουργό του "<span style="font-style: italic; color: rgb(102, 51, 0);">City of Angels</span>", <span style="font-style: italic;">Brad Silberling</span>, θυμίζει πολύ δουλειά του <span style="font-style: italic;">Jarmusch</span>, με την ιστορία και τη μουσική να δίνουν το ρυθμό και όχι την κάμερα...<br />Είναι μια πολύ γλυκιά ιστορία, για δύο ανθρώπους διαφορετικούς που βρίσκουν υποστήριξη και βοήθεια ο ένας στο πρόσωπο του άλλου... Cameo εμφανίσεις κάνουν ο <a href="http://s3.amazonaws.com/lcp/cristian-tv/myfiles/Danny-DeVito-1.JPG">Dani deVito</a> και ο εκπληκτικός <a href="http://images.buddytv.com/artist-photos/Jim%20Parsons-10616/Jim%20Parsons-3587081.jpg">Jim Parsons</a>.<br /><br /><br />***δυστυχώς, δε βρήκα ζωντανά λινκς για rapidshare... οπότε, torrent...<br />http://www.mininova.org/tor/646069</div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-26469392644652821992009-07-22T03:34:00.005+03:002009-07-22T04:09:12.519+03:00The Human Contract<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmZmTA1TCKI/AAAAAAAAAJs/sx2T6Ha-Q5A/s1600-h/The+Human+Contract.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 293px; height: 400px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmZmTA1TCKI/AAAAAAAAAJs/sx2T6Ha-Q5A/s400/The+Human+Contract.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5361084883258247330" border="0" /></a><br /><div style="text-align: justify;">Μια παθιασμένη ερωτική ιστορία, στιγμές βίας, υπέροχη μουσική, σκοτεινές σκηνές, ένα δράμα με την ετυμολογική έννοια του όρου... Μια καλοστημένη ιστορία να εκτυλίσσεται μπροστά σου και να σου προσφέρει το θέαμά της. Και θα πίστευε κανείς ότι αυτά είναι αρκετά για να πέισω οτι μου αρέσει η ταινία...!<br />Πραγματικά με εξέπληξε...! Εκπληκτική σκηνοθεσία από τη γυναίκα του <span style="font-style: italic;">Will Smith</span>, <a href="http://www.avenaim.com/articals/TGP/2_Jada_Pinkett_Smith.jpg">Jada Pinkett Smith</a>, που τυχαίνει να υπογράφει και το σενάριο της ταινίας! Εκπληκτική μουσική υπόκρουση, η οποία όταν δεν έπαιζε <span style="font-style: italic; color: rgb(102, 51, 0);">Placebo</span> και <span style="color: rgb(102, 51, 0); font-style: italic;">Thievery Corporation</span>, είχε τις μουσικές συνθέσεις των (άγνωστων αλλά ιδιοφυέστατων) <span style="color: rgb(102, 51, 0); font-style: italic;">Anthony Marinelli and the Graves Brothers</span>...! Πολύ καλός πρωταγωνιστής, ο <a href="http://www.showtimefan.com/files/2009/02/adb-022370.jpg">Jason Clarke</a>, ένας εξίσου άγνωστος Αυστραλιανός ηθοποιός που είναι εξαιρετικός στο χαρακτήρα του (κι ας μοιάζει του Jason Statham...)!<br />Και πάνω απ'όλα, η γυναίκα που ήρθε για να κατακτήσει όλους τους σινεφίλ ανά την υφήλιο...! Η ηθοποιός που θα γίνει ότι ονειρευόταν να<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmZmbV2sNCI/AAAAAAAAAJ0/XkOJCpYILkM/s1600-h/paz-vega-2008-cannes-film-festival-indiana-jones-and-the-kingdom-of-the-crystal-skull-premiere-arrivals-K33Qyb.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 128px; height: 200px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmZmbV2sNCI/AAAAAAAAAJ0/XkOJCpYILkM/s200/paz-vega-2008-cannes-film-festival-indiana-jones-and-the-kingdom-of-the-crystal-skull-premiere-arrivals-K33Qyb.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5361085026340189218" border="0" /></a> γίνει η Penelope Cruz... Διαγράφουμε λοιπόν αυτό το όνομα και μαθαίνουμε να προσκυνάμε το εξής: <a href="http://images.askmen.com/galleries/actress/paz-vega/pictures/paz-vega-picture-2.jpg">Paz Vega</a>! Η 33χρονη Ισπανίδα απ'τη Σεβίλλη, που μ'αυτήν την ταινία εγκαθιδρύεται σαν το απόλυτο θηλυκό! Σαν η τέλεια εικόνα της γυναίκας!<br />Α, ναι... Ξέχασα την ιστορία... Ένας πετυχημένος μάνατζερ, που οδεύει προς διαζύγιο με τη γυναίκα του, γνωρίζει μια μυστηριώδη, σαγηνευτική και ιδιόρρυθμη γυναίκα και την ερωτεύεται. Ταυτόχρονα προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και να λύσει τα προβλήματα της οικογένειάς του...<br /><br /><br /><br />***Α, ναι... Δείτε την...<br /><br />***Και τα γνωστά:<br /><code>http://rapidshare.com/files/253248886/22h2man.contract-vh-prod.part1.rar</code><br /><code>http://rapidshare.com/files/253248442/22h2man.contract-vh-prod.part2.rar</code><br /><code>http://rapidshare.com/files/253248014/22h2man.contract-vh-prod.part3.rar</code><br /><code>http://rapidshare.com/files/253248435/22h2man.contract-vh-prod.part4.rar</code><br /><code>http://rapidshare.com/files/253247144/22h2man.contract-vh-prod.part5.rar</code><br /><code>http://rapidshare.com/files/253248042/22h2man.contract-vh-prod.part6.rar</code><br /><code>http://rapidshare.com/files/253246277/22h2man.contract-vh-prod.part7.rar</code><br /><code>http://rapidshare.com/files/253246915/22h2man.contract-vh-prod.part8.rar</code><br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-29336332662698344252009-07-19T13:12:00.006+03:002009-07-19T13:35:19.176+03:00Πανηγύρι γυάλινης ασχήμιας...<div style="text-align: justify;"><br />Δεν έχει και πολύ καιρό που<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmL2cAOqnjI/AAAAAAAAAJc/GEuLvKzRMf0/s1600-h/6.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 279px; height: 171px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmL2cAOqnjI/AAAAAAAAAJc/GEuLvKzRMf0/s400/6.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5360117467482594866" border="0" /></a> όλοι πανηγύριζαν τη μεγάλη ελληνική επιτυχία... Το "Νέον Μουσείον της Ακροπόλεως", το "όνειρο της Μελίνας", το κατασκεύασμα που, 30 χρόνια μετά, στεγάζει επιτέλους την αρχαία μας κληρονομιά... Όλοι πανηγύρισαν, χιλιάδες το επισκέφτηκαν, ξανάνοιξε και η συζήτηση για τα Ελγίνεια, καθώς η συνεχής ενασχόληση με τα κακώς δρώμενα της χώρας έβλαπτε και έπρεπε το εθνικό δέος να ξαναγεννηθεί...<br />Και μέσα στο χαμό, οι κρατούντες γκρίνιαξαν... Γκρίνιαξαν λέγω, διότι υπάρχει κάτι που χαλάει την εικόνα του "γυάλινου κομψοτεχνήματος". Ένα νεοκλασσικό κτήριο στη Διονύσου Αρεοπαγίτου θεωρήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού (τρομάρα του...) ότι εμποδίζει και χαλάει την εικόνα του Μουσείου. Και βγήκε υπουργική απόφαση για την κατεδάφισή του...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmL2lcqWqgI/AAAAAAAAAJk/oSqfLlp4wEU/s1600-h/Picture+014.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 271px; height: 203px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SmL2lcqWqgI/AAAAAAAAAJk/oSqfLlp4wEU/s400/Picture+014.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5360117629733743106" border="0" /></a><br />Όμως, επειδή ακόμα ίσως κάποιοι σκέφτονται σ'αυτόν τον τόπο, η υπόθεση πήγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το οποίο εξέδωσε απόφαση που θάφτηκε - σχεδόν - απ'όλους... Γιατί..? Όπως μας πληροφορεί "ο Καιρός", το ΣτΕ αποφάνθηκε ότι η νεοκλασσική πολυκατοικία θεωρείται διατηρητέα. Ότι την ενότητα του χώρου τη διασπά το νέο μουσείο. Και ότι το κτήριο του μουσείου ΔΕΝ θεωρείται πολιτιστικό αγαθό, σε αντίθεση με τα εκθέματά του... Δυστυχώς δεν διατάζει και την κατεδάφισή του...<br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-56293198088633361052009-06-30T14:28:00.003+03:002009-06-30T14:34:17.881+03:00Απαγορεύσεις...!!!Κοίτα να δεις που ο Αβραμόπουλας δεν πρωτοτυπεί...!!! Από το <a href="http://vnottas.wordpress.com/">Βλογ</a> του Καθηγητού κ. <a href="http://vnottas.wordpress.com/">Νόττα </a>παρμένη, η παρακάτω εικόνα μας αποδεικνύει ότι η ηλίθιες ιδέες επαναλαμβάνονται....<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Skn4GLNCDSI/AAAAAAAAAJU/5kIypIB9u88/s1600-h/to-kapnizein21.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 360px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Skn4GLNCDSI/AAAAAAAAAJU/5kIypIB9u88/s400/to-kapnizein21.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353082417076899106" border="0" /></a>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-37715357945522904672009-06-23T18:33:00.003+03:002009-06-23T18:55:31.763+03:00The Wackness<div style="text-align: justify;">Πιθανότατα είναι η πιο φρέσκια ταινία που υπάρχει σαν οψιόν για το φετινό καλοκαίρι. Νέο σε ηλικία cast, γεμάτο ταλέντο και τον <span style="font-style: italic;">Ben Kingsley</span> σε κέφια η ταινία στρογγυλοκάθεται μαζί σας, σας παίρνει αγκαλιά και δε σας αφήνει να σηκωθείτε.<br />Το κωμικό αυτό δράμα εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη, το καλοκαίρι του 1994. Ο πρωταγωνιστής, <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Luke</span><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Sha</span><a style="font-style: italic; font-weight: bold;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SkD6D2pAT3I/AAAAAAAAAJE/UUcFVRfwd84/s1600-h/the+whackness.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 218px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/SkD6D2pAT3I/AAAAAAAAAJE/UUcFVRfwd84/s320/the+whackness.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5350551301430202226" border="0" /></a><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">piro</span> (<a href="http://www.nypost.com/pagesixmag/issues/20080629/images/buzz/whosthat/01.jpg">Josh Peck</a>), είναι δεκαέξι χρόνων, ακούει ραπ και πουλάει marijuana στους δρόμους της πόλης, βγάζοντας το χαρτζηλίκι του, αλλά και μαζεύοντας λεφτά γιατί η οικογένειά του απειλείται με έξωση. Πολύ μοναχικός, ιδιότροπος και "κλειστός" σαν χαρακτήρας, πιάνει φιλικές σχέσεις με έναν εκκεντρικό ψυχαναλυτή στον οποίο πουλάει χόρτο, τον Dr. <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Jeffrey Squires</span> (<a href="http://www.imdb.com/media/rm1212258816/tt1082886">Ben Kingsley</a>). Ταυτόχρονα ερωτεύεται την κόρη του γιατρού <span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Stephanie</span> (<a href="http://www.imdb.com/media/rm4144731648/tt1082886">Olivia Thrilby</a>).<br />Η πλοκή τους ακολουθεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε γλυκές, ερωτικές, αλλά και δυνατές δραματικές σκηνές με υπέροχη μουσική υπόκρουση που ξεκινάει από τη χρυσή εποχή της ραπ (<span style="font-style: italic;">Notorious B.I.G., Nas, Raekwon, Craig Mack </span>κ.α.) και φτάνει σε <span style="font-style: italic;">Smashing Pumpkins, Pink Floyd, Velvet Underground </span>και<span style="font-style: italic;"> Neil Young</span>. Πανταχού παρόν το χόρτο, αλλά και δίαφορα χάπια με τα οποία πειραματίζεται ο γιατρός.<br />Η ταινία είναι λιτή, με εκπληκτικές ερμηνείες και, πάνω απ'όλα αληθινή, χωρίς ίχνος ψέματος κι ας είναι το σενάριο καθαρή φαντασία. Είναι πραγματικά η ταινία του καλοκαιριού και φροντίστε να τη δείτε με καλή παρέα...!<br /><br /><br />***λινκς:<br />http://rapidshare.com/files/130851464/W.part01.rar<br />http://rapidshare.com/files/130856549/W.part02.rar<br />http://rapidshare.com/files/130861813/W.part03.rar<br />http://rapidshare.com/files/130866953/W.part04.rar<br />http://rapidshare.com/files/130871973/W.part05.rar<br />http://rapidshare.com/files/130876879/W.part06.rar<br />http://rapidshare.com/files/130891282/W.part07.rar<br />http://rapidshare.com/files/130881784/W.part08.rar<br />http://rapidshare.com/files/130886098/W.part09.rar<br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-28871645417350486272009-04-22T23:21:00.005+03:002009-04-23T01:06:55.829+03:00Religulous<div style="text-align: justify;">Αν είστε θρησκευόμενοι, ίσως θα ήταν καλύτερο να <span style="font-weight: bold;">μη </span>διαβάσετε αυτό το post...<br />Ή μπορείτε και να συνεχίσετε ακάθεκτοι, αλλά μη πείτε ότι δε σας προειδοποίησα...!<br />Το <span style="color: rgb(0, 204, 204); font-style: italic;">"Religulous"</span> είναι μια επινοημένη λέξη, που αποτελείται από τις λέξεις <span style="color: rgb(51, 204, 255); font-style: italic;">religion</span> και <span style="font-style: italic; color: rgb(51, 204, 255);">ridiculous</span>. Είναι επίσης και ντοκυμαντέρ, σκηνοθετημένο από τον <a href="http://cache.gawker.com/assets/images/gawker/2008/09/boratprem23.jpg">Larry Charles</a> (σκηνοθέτης του Borat), με πρωταγωνιστή και κειμενογράφο τον κωμικό <a href="http://newsblaze.com/pix/2007/0216/pix/bill-maher.jpg">Bill Maher</a> και ασχολείται με τη θρησκεία. Όχι μια συγκεκριμένη θρησκεία, αλλά τη θρησκεία γενικότερα σαν φαινόμενο, σαν δείγμα της ανοησίας των ανθρώπων.<br />Το concept της ταινίας είναι ότι ο Maher βολτάρει συναντώντας (ή απλά πρoσπα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Se-TK32dcoI/AAAAAAAAAI0/IbcsN-Fa3NY/s1600-h/religulous.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 196px; height: 122px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Se-TK32dcoI/AAAAAAAAAI0/IbcsN-Fa3NY/s320/religulous.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5327638699202933378" border="0" /></a>θώντας να συνανήσει, ενίοτε...) εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών, σεχτών, αιρέσεων, αυτοαποκαλούμενους μεσσίες και διάφορους άλλους τρελούς, ψυχωτικούς και άπληστους, αλλά και απλούς θρησκευόμενους ανθρώπους και ανοίγει μαζί τους συζήτηση για τη θρησκεία τους, για την πίστη και για συγκεκριμένες ιστορίες μέσα από τα ιερά βιβλία, με σκοπό να τους κάνει να δουν την ανοησία των λόγων τους. Φυσικά, οι περισσότεροι από αυτούς δε θα αναγνώριζαν την ανοησία της θρησκείας τους ακόμα κι αν χόρευε μπροστά τους ολόγυμνη με έναν καναρινί σκούφο στο κεφάλι και λαχανί ζαρτιέρες.<br />Και ακριβώς αυτό είναι το θέμα. Είναι απίστευτα δύσκολο να κάνεις χιούμορ με (ή για) τη θρησκεία. Για κάποιoν ανεξήγητο λόγο οι άνθρωποι δέχονται να κάνουν συζήτηση για <span style="font-weight: bold;">τα πάντα</span>, εκτός από τη θρησκεία τους. Εκεί είναι που πιάνουν λοστούς, πυρσούς και άλλα επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα αντικείμενα και προσπαθούν να σε λυντσάρουν... Αλλά ο Maher τα καταφέρνει - <span style="font-style: italic;">σχεδόν</span> πάντα...<br />Και βρίσκει μπόλικους...! Από έναν πρώην Σατανιστή-νυν Χριστιανό φορτηγατζή, μέχρι τον πρώην διευθυντή του Αστεροσκοπείου του Βατικανού. Από έναν πάστορα που βοηθάει τους ομοφυλόφυλους να "ξαναμπούν στον ίσιο δρόμο", μέχρι ένα φραγκισκανό μοναχό που υποστηρίζει ότι η Βίβλος επιτρέπει την ομοφυλοφυλία. Έναν αντισιωνιστή ραββίνο, έναν τύπο που έκανε θρησκεία το χόρτο, τους ιδιοκτήτες ενός μουσουλμανικού gay bar, διάφορους μουσουλμάνους ιερείς και πιστούς, ένα Πορτορικανό που υποστηρίζει ότι είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και τους υπαλλήλους και επισκέπτες του θεματικού πάρκου Holy Land Experience σ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Se-TLFft9CI/AAAAAAAAAI8/iidW365TUFo/s1600-h/religulous-three-monkeys-poster1.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 233px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_Mb29ksvMoSQ/Se-TLFft9CI/AAAAAAAAAI8/iidW365TUFo/s320/religulous-three-monkeys-poster1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5327638702865642530" border="0" /></a>το Ορλάντο (ναι! θεματικό πάρκο όπως λέμε... Disneyland...).<br />Η αλήθεια είναι ότι ανά περιπτώσεις η ταινία γίνεται λίγο μονομερής και ίσως λίγο άδικη. Αλλά είναι επίσης αλήθεια, ότι τα σχόλια του Maher είναι αφοπλιστικά, οι ερωτήσεις του ειλικρινείς και το γέλιο που βγάζουν πηγαίο. Αλλά και τα σχόλια που κάνει ο ίδιος εκτός συζητήσεων λένε αρκετά πράγματα: <span style="font-style: italic; color: rgb(102, 51, 0);">"Faith means making a virtue out of not thinking. It's nothing to brag about. And those who preach faith and enable and elevate it are intellectual slaveholders keeping mankind in a bondage to fantasy and nonsense that has spawned and justified so much lunacy and destruction. Religion is dangerous because it allows human beings who don't have all the answers to think that they do."</span> Αν ασχολούνταν και λίγο με τους Εβραίους.... Πάντως την προτείνω ανεπιφύλακτα..!!!!<br /><br /><br /><br />*** ιδού και λινκσάκια, enjoy:<br />http://rapidshare.com/files/218484824/Religulous.part1.rar.html<br />http://rapidshare.com/files/218492793/Religulous.part2.rar.html<br />http://rapidshare.com/files/218495938/Religulous.part3.rar.html<br />http://rapidshare.com/files/218503521/Religulous.part4.rar.html<br />http://rapidshare.com/files/218538755/Religulous.part5.rar.html<br />http://rapidshare.com/files/218538758/Religulous.part6.rar.html<br />http://rapidshare.com/files/218550338/Religulous.part7.rar.html<br /><br /></div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9144610555457569888.post-12544697824314281462009-04-03T21:00:00.002+03:002009-04-03T21:04:54.695+03:00Κείμενο του ΔερβενιώτηΨαχουλεύοντας από εδώ κι από εκεί, έπεσα πάνω στο <a href="http://derveniotis.wordpress.com">blog</a> του κομίστα-σκιτσογράφου <a href="http://derveniotis.wordpress.com">Σπύρου Δερβενιώτη</a> (ναι, ξέρω, νωρίς το ανακάλυψα...). Έπεσα με τα μούτρα στην ανάγνωση και ανακάλυψα το διαμάντι που θα διαβάσετε παρακάτω. Δεν είναι ακριβώς πρόσφατο, αλλά αξίζει την αναδημοσίευση και ελπίζω ο πνευματικός του δημιουργός να μη μου θυμώσει πολύ...<br /><br /><br /><h2><a href="http://derveniotis.wordpress.com/2008/12/17/%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf-post-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b5/" rel="bookmark" title="Μόνιμος σύνδεσμος προς Αυτό το post δεν γράφτηκε">Αυτό το post δεν γράφτηκε</a></h2> <small>Δεκεμβρίου 17, 2008 by spi_der</small> <div class="entry"> <div class="snap_preview"><p>Δεν υπάρχει αυτή η χώρα.</p> <p>Όχι, δεν είναι σχήμα λόγου: Κυριολεκτικά. Αν προσπαθήσεις να ανασυνθέσεις τα γεγονότα μέσα απο ειδησεογραφία και συζητήσεις, αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει: Με αφορμή μια δολοφονία που σύμφωνα με τον Κούγια δεν ήταν τέτοια, έγινε μια εξέγερση που σύμφωνα με όποιον ζημιώνει δεν είναι τέτοια.Πάνω στη σύγχυση, γνωστοί-άγνωστοι που σύμφωνα με την κοινή λογική δεν είναι τέτοιοι, χρησιμοποιούν σαν προκάλυμα ειρηνικές πορείες που σύμφωνα με τα ΜΑΤ δεν είναι τέτοιες, για να κάνουν σε μαγαζιά λεηλασίες, που σύμφωνα με ευαισθητοποιημένους δεν είναι τέτοιες.</p> <p> Πάνω στη σύγχυση, βγαίνει και το πόρισμα για τους υπευθύνους του σκανδάλου του Βατοπεδίου, που σύμφωνα με το πόρισμα δεν είναι τέτοιοι (οι υπεύθυνοι) και συμφωνα με τους υπεύθυνους δεν είναι τέτοιο (το σκάνδαλο).Επίσης, δεδομένου ότι δεν είναι ένα άλλα πέντε διαφορετικά, δεν είναι καν τέτοιο (το πόρισμα).</p> <p> Παράλληλα και ταυτόχρονα, ο επικεφαλής της κυβέρνησης που κατ’ ομολογία του δεν είναι τέτοιος, προσπαθεί να σώσει με λεφτά που σύμφωνα με όσα μας λένε τόσα χρόνια δεν υπάρχουν, τις χειμαζόμενες Τράπεζες απο τη δεινή κατάσταση στην οποία σύμφωνα με τις ίδιες ΔΕΝ έχουν περιέλθει.</p> <p> ’Ετσι πορευόμαστε μέσα από τις γιορτές που μόνο τέτοιες δεν είναι, ολοταχώς προς το μέλλον που κατα διαπίστωση όλο και περισσότερων δεν υπάρχει.</p> <p> Για να ανταλλάξουμε δώρα που σύμφωνα με τους εμπόρους δεν ψωνίσαμε, και αγοράσαμε με λεφτά που δεν έχουμε.</p> <p>Εμείς που δεν υπάρχουμε, όπως διαρκώς μας υπενθυμίζουν αυτοί που δεν ψηφίσαμε.</p> </div> </div>neithanhttp://www.blogger.com/profile/05583132758201878082noreply@blogger.com0