Η "γνωριμία" μου με τους Mew έγινε εντελώς τυχαία όταν, ενώ ασκούσα το αγαπημένο άθλημα του Έλληνα, έπεσα πανω σε ένα τραγούδι τους σε κάποιο παρακμιακό τοπικό κανάλι της Σαλονίκης (που αμέσως μετά έβαλε Μακρόπουλο ή κάτι παρ
όμοιο...). Το κομμάτι λέγεται The Zookeeper's Boy και κατάφερε να μείνει κολλημένο στο playlist μου για καμιά βδομάδα (ίσως 2 - καλά, 2), σε συνεχή επανάληψη. Μου έκανε απίστευτη εντύπωση το πως μπορεί να μπλεχτεί η δυναμική της σύγχρονης rock ("στα ντραμς παίζουν δικασίδια, ρε φίλε", όπως λέγαμε και στα metal χρόνια μας) με απαλές - πολλές φορές παιδικές - μελωδίες και εκπληκτικές αρμονίες στα φωνητικά...
όμοιο...). Το κομμάτι λέγεται The Zookeeper's Boy και κατάφερε να μείνει κολλημένο στο playlist μου για καμιά βδομάδα (ίσως 2 - καλά, 2), σε συνεχή επανάληψη. Μου έκανε απίστευτη εντύπωση το πως μπορεί να μπλεχτεί η δυναμική της σύγχρονης rock ("στα ντραμς παίζουν δικασίδια, ρε φίλε", όπως λέγαμε και στα metal χρόνια μας) με απαλές - πολλές φορές παιδικές - μελωδίες και εκπληκτικές αρμονίες στα φωνητικά...Ξεπέρασα κάποια στιγμή την έμφυτη βαρεμάρα μου, και έψαξα να βρω κι άλλο υλικό από τα παλικάρια, όπως και info για το ποιοί διάολο είναι... Οι Δανοί, λοιπόν, Mew δημιουργήθηκαν το 1995 κάπου βόρεια της Κοπενχάγης και απαρτίζονται από τους Jonas Bjerre (φωνή), Bo Madsen (κιθάρες) και Silas Utke Graae Jørgensen (drums), ενώ μέχρι και το 2006 στο μπάσο έπαιζε ο Johan Wolhert. Το πρώτο τους album βγήκε το 1997 με τον τίτλο "Triumph For A Man" και υποδείκνυε το λεπτό ηχητικό νήμα πάνω στο οποίο θα επέμειναν να ακροβατούν οι Mew σε όλη τους την, μέχρι στιγμής, πορεία. Ind
ie αισθητική, με τα λεπτά φωνητικά του Bjerre και αρκετό θόρυβο στις κιθάρες, ακόμα κι αν αυτές βρίσκονται κάπου στο background. Η δεύτερή τους δουλειά, υπό τον τίτλο "The World Is Watching Me", τους καθιέρωσε σαν όνομα στη χώρα τους και τους έφερε ένα συμβόλαιο με τον Βρετανικό κλάδο της Epic/Sony.Άρπαξαν τον παραγωγό Rich Costey (βλ. Rage Against The Machine, Audioslave) και έριξαν το τρίτο τους πόνημα, "Frengers", στην αγορά το Μάρτιο του 2003. Η επιτυχία του album τους έφερε να παίζουν support στην ευρωπαϊκή περιοδεία των REM. Για το 4ο (και καλύτερο, κατά τη γνώμη μου) album τους, επιστράτευσαν έναν άλλο διεθνούς φ
ήμης παραγωγό, τον Michael Beinhorn (βλ. Korn, Marilyn Manson, Soundgarden) και άλλαξαν λίγο την pop αισθητική με πιο "συμφωνικά" στοιχεία, δημιουργώντας μια ηχητική πανδαισία, που παράλληλα φαντάζει απίστευτα προσιτή. Μπήκαν σε στούντιο του Manhattan το Μάη του τρέχοντος έτους και, με τον Rich Costey ξανά στις κονσόλες, ετοιμάζουν την καινούρια τους δουλειά.Προσωπικά, για μένα οι Mew αποτελούν μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της ευρωπαϊκής indie-rock σκηνής και - αλοίμονο - ανυπομονώ να ακούσω τι έχουν σκαρφιστεί για μετά...
* επισκεφτείτε το επίσημο site τους (το οποίο αυτή την εποχή βρίκεται σε μια ιδιότυπη χειμερία νάρκη... Θα καταλάβετε...) και τα παρακάτω links (προς τέρψιν του κοινού):
http://lix.in/-278648
http://lix.in/-2a938a
http://rapidshare.com/files/5654116/Half_the_world_is_watching_me.zip.html
----------------
Now playing: Mew - Saviours Of Jazz Ballet (Fear Me,December)
via FoxyTunes
