Religulous

Αν είστε θρησκευόμενοι, ίσως θα ήταν καλύτερο να μη διαβάσετε αυτό το post...
Ή μπορείτε και να συνεχίσετε ακάθεκτοι, αλλά μη πείτε ότι δε σας προειδοποίησα...!
Το "Religulous" είναι μια επινοημένη λέξη, που αποτελείται από τις λέξεις religion και ridiculous. Είναι επίσης και ντοκυμαντέρ, σκηνοθετημένο από τον Larry Charles (σκηνοθέτης του Borat), με πρωταγωνιστή και κειμενογράφο τον κωμικό Bill Maher και ασχολείται με τη θρησκεία. Όχι μια συγκεκριμένη θρησκεία, αλλά τη θρησκεία γενικότερα σαν φαινόμενο, σαν δείγμα της ανοησίας των ανθρώπων.
Το concept της ταινίας είναι ότι ο Maher βολτάρει συναντώντας (ή απλά πρoσπαθώντας να συνανήσει, ενίοτε...) εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών, σεχτών, αιρέσεων, αυτοαποκαλούμενους μεσσίες και διάφορους άλλους τρελούς, ψυχωτικούς και άπληστους, αλλά και απλούς θρησκευόμενους ανθρώπους και ανοίγει μαζί τους συζήτηση για τη θρησκεία τους, για την πίστη και για συγκεκριμένες ιστορίες μέσα από τα ιερά βιβλία, με σκοπό να τους κάνει να δουν την ανοησία των λόγων τους. Φυσικά, οι περισσότεροι από αυτούς δε θα αναγνώριζαν την ανοησία της θρησκείας τους ακόμα κι αν χόρευε μπροστά τους ολόγυμνη με έναν καναρινί σκούφο στο κεφάλι και λαχανί ζαρτιέρες.
Και ακριβώς αυτό είναι το θέμα. Είναι απίστευτα δύσκολο να κάνεις χιούμορ με (ή για) τη θρησκεία. Για κάποιoν ανεξήγητο λόγο οι άνθρωποι δέχονται να κάνουν συζήτηση για τα πάντα, εκτός από τη θρησκεία τους. Εκεί είναι που πιάνουν λοστούς, πυρσούς και άλλα επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα αντικείμενα και προσπαθούν να σε λυντσάρουν... Αλλά ο Maher τα καταφέρνει - σχεδόν πάντα...
Και βρίσκει μπόλικους...! Από έναν πρώην Σατανιστή-νυν Χριστιανό φορτηγατζή, μέχρι τον πρώην διευθυντή του Αστεροσκοπείου του Βατικανού. Από έναν πάστορα που βοηθάει τους ομοφυλόφυλους να "ξαναμπούν στον ίσιο δρόμο", μέχρι ένα φραγκισκανό μοναχό που υποστηρίζει ότι η Βίβλος επιτρέπει την ομοφυλοφυλία. Έναν αντισιωνιστή ραββίνο, έναν τύπο που έκανε θρησκεία το χόρτο, τους ιδιοκτήτες ενός μουσουλμανικού gay bar, διάφορους μουσουλμάνους ιερείς και πιστούς, ένα Πορτορικανό που υποστηρίζει ότι είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και τους υπαλλήλους και επισκέπτες του θεματικού πάρκου Holy Land Experience στο Ορλάντο (ναι! θεματικό πάρκο όπως λέμε... Disneyland...).
Η αλήθεια είναι ότι ανά περιπτώσεις η ταινία γίνεται λίγο μονομερής και ίσως λίγο άδικη. Αλλά είναι επίσης αλήθεια, ότι τα σχόλια του Maher είναι αφοπλιστικά, οι ερωτήσεις του ειλικρινείς και το γέλιο που βγάζουν πηγαίο. Αλλά και τα σχόλια που κάνει ο ίδιος εκτός συζητήσεων λένε αρκετά πράγματα: "Faith means making a virtue out of not thinking. It's nothing to brag about. And those who preach faith and enable and elevate it are intellectual slaveholders keeping mankind in a bondage to fantasy and nonsense that has spawned and justified so much lunacy and destruction. Religion is dangerous because it allows human beings who don't have all the answers to think that they do." Αν ασχολούνταν και λίγο με τους Εβραίους.... Πάντως την προτείνω ανεπιφύλακτα..!!!!



*** ιδού και λινκσάκια, enjoy:
http://rapidshare.com/files/218484824/Religulous.part1.rar.html
http://rapidshare.com/files/218492793/Religulous.part2.rar.html
http://rapidshare.com/files/218495938/Religulous.part3.rar.html
http://rapidshare.com/files/218503521/Religulous.part4.rar.html
http://rapidshare.com/files/218538755/Religulous.part5.rar.html
http://rapidshare.com/files/218538758/Religulous.part6.rar.html
http://rapidshare.com/files/218550338/Religulous.part7.rar.html

Κείμενο του Δερβενιώτη

Ψαχουλεύοντας από εδώ κι από εκεί, έπεσα πάνω στο blog του κομίστα-σκιτσογράφου Σπύρου Δερβενιώτη (ναι, ξέρω, νωρίς το ανακάλυψα...). Έπεσα με τα μούτρα στην ανάγνωση και ανακάλυψα το διαμάντι που θα διαβάσετε παρακάτω. Δεν είναι ακριβώς πρόσφατο, αλλά αξίζει την αναδημοσίευση και ελπίζω ο πνευματικός του δημιουργός να μη μου θυμώσει πολύ...

Αυτό το post δεν γράφτηκε

Δεκεμβρίου 17, 2008 by spi_der

Δεν υπάρχει αυτή η χώρα.

Όχι, δεν είναι σχήμα λόγου: Κυριολεκτικά. Αν προσπαθήσεις να ανασυνθέσεις τα γεγονότα μέσα απο ειδησεογραφία και συζητήσεις, αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει: Με αφορμή μια δολοφονία που σύμφωνα με τον Κούγια δεν ήταν τέτοια, έγινε μια εξέγερση που σύμφωνα με όποιον ζημιώνει δεν είναι τέτοια.Πάνω στη σύγχυση, γνωστοί-άγνωστοι που σύμφωνα με την κοινή λογική δεν είναι τέτοιοι, χρησιμοποιούν σαν προκάλυμα ειρηνικές πορείες που σύμφωνα με τα ΜΑΤ δεν είναι τέτοιες, για να κάνουν σε μαγαζιά λεηλασίες, που σύμφωνα με ευαισθητοποιημένους δεν είναι τέτοιες.

Πάνω στη σύγχυση, βγαίνει και το πόρισμα για τους υπευθύνους του σκανδάλου του Βατοπεδίου, που σύμφωνα με το πόρισμα δεν είναι τέτοιοι (οι υπεύθυνοι) και συμφωνα με τους υπεύθυνους δεν είναι τέτοιο (το σκάνδαλο).Επίσης, δεδομένου ότι δεν είναι ένα άλλα πέντε διαφορετικά, δεν είναι καν τέτοιο (το πόρισμα).

Παράλληλα και ταυτόχρονα, ο επικεφαλής της κυβέρνησης που κατ’ ομολογία του δεν είναι τέτοιος, προσπαθεί να σώσει με λεφτά που σύμφωνα με όσα μας λένε τόσα χρόνια δεν υπάρχουν, τις χειμαζόμενες Τράπεζες απο τη δεινή κατάσταση στην οποία σύμφωνα με τις ίδιες ΔΕΝ έχουν περιέλθει.

’Ετσι πορευόμαστε μέσα από τις γιορτές που μόνο τέτοιες δεν είναι, ολοταχώς προς το μέλλον που κατα διαπίστωση όλο και περισσότερων δεν υπάρχει.

Για να ανταλλάξουμε δώρα που σύμφωνα με τους εμπόρους δεν ψωνίσαμε, και αγοράσαμε με λεφτά που δεν έχουμε.

Εμείς που δεν υπάρχουμε, όπως διαρκώς μας υπενθυμίζουν αυτοί που δεν ψηφίσαμε.

Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κουκουλοφόρους...

Ξεκινάω με τα καθιερωμένα τρια ζήτω (και χιπ-χιπ-χουραίοι άμα λάχει να 'ούμε...). Η χώρα εσώθη, η τάξις και η οργάνωσις ομοίως, ο λαουτζίκος νιώθει ασφαλής, η βιτρίνες στέκουν περήφανα αγέρωχες, τρία πουλάκια κάθονταν και το ένα έπλεκε κουκούλα. Η δημοκρατία αμύνθηκε (όπως καλούσαν οι εκπρόσωποί της...) και έβγαλε προς άμυνα ένα από τα γνωστά εκτρώματά της.
Ανακοινώθηκε, λοιπόν, ότι θα κατατεθεί πρόταση νόμου για την ποινικοποίηση της κουκούλας. Τι σημαίνει αυτό? Ότι πλέον, όποια εγκληματική πράξη διαπραχθεί από άτομο φέρον κουκούλα, αυτομάτως η ποινή του θα είναι βαρυτέρα. Παράδειγμα: μπουκάρω και κλέβω ένα ψιλικατζίδικο. Αν το κάνω κουκουλοφορώντας θα φάω παραπάνω μήνες απ'ότι αν το έκανα με τη φάτσα εν κοινή θέα? Σωστά... Άλλο παράδειγμα: καταχράζεται ένας Πατέρας του Έθνους (οι βουλευτές είναι αυτοί, αν αναρωτιέστε ποιος ευθύνεται για αυτό το μπάσταρδο) χρήματα του λαού. Αν το κάνει κουκουλοφορώντας θα φάει περισσότερα χρονάκια απ'ότι αν το έκανε απλά γραβατοφορώντας? Λάθος... Οι άρχοντες κλέβουν ελεύθεροι...
Αλλά ας πάμε λίγο στο απλόν του θέματος... Γιατί εδημιουργήθη ο νόμος αυτός? Το είπε μόνος του ο υπουργός Διακαιοσύνης (μη χέσω...) Δένδιας σε ερώτηση των Λυριτζή-Οικονόμου. "Αν μια ομάδα διαδηλωτών εξυβρίζει εν χορώ τους αστυνομικούς με το γνωστό σύνθημα (σ.σ. που όλους μας ενώνει) και φοράνε κουκούλες, θα συλλαμβάνονται. Είναι ελευθερία τους να το κάνουν με τα πρόσωπα ακάλυπτα." Βέβαια, αυτοί θα καταγράφονται, συμπληρώνω εγώ. Και με τη συμφωνία των ευρωπαϊκών αστυνομικών αρχών με τη CIA, τα στοιχεία τους θα δίδονται προς κάθε χρήση εις τας τιμημένας μυστικάς υπηρεσίας. Επιπρόσθετα, αγνοεί ο Δένδιας ότι ούτως ή άλλως μπορεί κάποιος να διωχθεί για εξύβριση της Αρχής (θα την πει τέλος).
Και κάτι τελευταίο. Μάλλον θα γνωρίζουν οι προτείνοντες τον νόμο, ότι ζήτημα κουκούλας δεν υπάρχει. Κουκούλα είναι αυτό που έχουν τα μπουφάν και οι ζακέτες, για να μη βρέχεται το ζελεδιασμένο μαλλί. Αυτό που φοράν οι διαδηλωτές είναι είτε full-face μάσκα, είτε μαντήλι τυλιγμένο γύρω από τις αναπνευστικές οδούς (γιατί αν δεν το ξέρει ο Δένδιας, τα δακρυγόνα δεν είναι κατάλληλα προς εισπνοή). Θα 'χει πλάκα να δούμε πως θα περιγράφεται η "εγκληματική πράξη" στο νομοσχέδιο. Και θα 'χει ακόμα πιο πολλή πλάκα, μετά τις ψεκασμένες γριές, να δούμε και τις συλληφθείσες γριές, επειδή φοράγαν τσεμπέρι..!
Για να το λήγουμε. Ο νόμος είναι προφανής παραβίαση των ατομικών ελευθεριών και, όπως λέει ο xasodikis, το πρώτο βήμα για την κατάργηση του τεκμηρίου αθωότητας. Κάθε μέρα η δημοκρατία μας αποδεικνύει όλο και περισσότερο ποιών δημοκρατία είναι και ποιους εξυπηρετεί...


***διαβάστε τι λέει ο xasodikis... ξέρει για τι μιλάει.

***φυσικά και χάρηκαν ο Μπουκούκος και η παρέα του. όπου φασισμός και χαρά, το ΛΑΟΣ πρώτο. αλλά θα ασχοληθούμε και με αυτούς σύντομα.

***με συγχωρείτε για τη χρήση διάσπαρτων καθαρευουσιάνικων γενικών και αιτιατικών... με κατέλαβε το πνεύμα των ημερών (σνιφ, σνιφ... Παπαδόπουλος, ο Μεγάλος Έλληνας,μου μυρίζει)...

Στο καλό και μη μας γράφεις...!!!

Στην Αννούλα πάει ο τίτλος. Ποιά Αννούλα? Μα την Παναγιωταρέα φυσικά... Η οποία θέλησε να γίνει η πρώτη τακτική καθηγήτρια που θα έβγαζε το τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Εδώ και 12-13 χρόνια την τρώνε στη μάπα όλοι οι φοιτητές του τμήματος. Και η ίδια το έχει κάνει τσιφλίκι της. Επιτέλους αποφασίσαμε να αντιδράσουμε. Αλλά ας τα πάρουμε απ'την αρχή.
Ποιά είναι η Αννούλα..? Είναι μια κατσαρίδα του δημοσιογραφικού κατεστημένου, όντας στο "κουρμπέτι" από το 1976 και έχοντας πάρει, όπως δηλώνει στο βιογραφικό της, πάνω από 8000 συνεντεύξεις (ήτοι περίπου μιάμιση συνέντευξη την ημέρα, η απίστευτη..!). Δεν έχει συγκεκριμένους κομματικούς δεσμούς, αφού τείνει να γλύφει όποιον πιστεύει ότι θα της είναι χρήσιμος. Καλή φίλη του αποθανόντος Χουντόδουλου, είχε αναλάβει επί ημερών του το γραφείο Δημοσίων Σχέσεων της Δ.Ι.Σ. Επί δημαρχίας Μπακογιάννη είχε προσληφθεί στο δημοτικό ραδιόφωνο "Αθήνα 98,4". Και φυσικά, τα μεγαλεία της τα είδε επί Σημίτη, ενώ και επί ΝΔ δεν τα έχει πάει άσχημα, με μόνιμη εκπομπή στη ΝΕΤ, στην οποία γλύφει ή προσπαθεί να "την πει" στον εκάστοτε καλεσμένο και την οποία ζήτημα είναι να βλέπουν χίλιοι άνθρωποι. Λαμβάνει μπόλικους μισθούς, από το Ωνάσειο, τη Νετ, το ΑΠΘ, κ.α. Στο τμήμα Δημοσιογραφίας βρίσκεται από το 1996 και ήταν η πρώτη καθηγήτρια του τμήματος που ανελίχθη στη βαθμίδα της αναπληρώτριας. Θεωρεί πως η σχολή της ανήκει και δηλώνει ευθαρσώς πως είναι το μόνο πρόσωπο που μπορεί να διδάξει την "τέχνη" της δημοσιογραφίας. Κατά δήλωσή της: "Η δημοσιογραφία δε μαθαίνεται στο πεζοδρόμιο, μόνο εγώ μπορώ να σας τη διδάξω".
Οι παιδαγωγικές της μέθοδοι αξιοζήλευτες... Εκτελεί (γιατί το "διδάσκει" δεν της αξίζει...) το μάθημά της (το οποίο προετοιμάζουν πλήρως οι βοηθοί της) με πάθος, μειώνοντας συνέχεια τους φοιτητές της, μη επιτρέποντας ούτε μπουκάλια με νερό στο μάθημα, απαγορεύοντας την είσοδο στους αργοπορημένους. Το μάθημά της (στο τρίτο έτος τουλάχιστον) αποτελείται από την διδασκαλία δικών της κανόνων λήψης μιας συνέντευξης και από την "ανάλυση" των ρεπορτάζ που κάνουν οι φοιτητές και των δικών της εκπομπών. Στα ρεπορτάζ των φοιτητών η κατάσταση γίνεται τραγική. Η Αννούλα διακόπτει την προβολή κάθε περίπου 20 δεύτερα, για να επισημαίνει τα λάθη που βρίσκει, με απίστευτα μειωτικό τρόπο ("δε θα γίνετε ποτέ δημοσιογράφοι", "είστε άσχετοι", "όταν έκανα εγώ πρώτη ρεπορτάζ γι'αυτό το θέμα..." κ.α.) και χωρίς να επιτρέπει αντίλογο από τους φοιτητές. Φυσικά δεν κρατιέται να λιβανίσει τους φίλους της, κάνοντας απίστευτες αναφορές στον Pretender, το Ρουσόπουλο και άλλους της ιδίας συνομοταξίας.
Παρ'όλα ταύτα, η τριμελής διερευνητική επιτροπή που εξέταζε την καταλληλότητα της ανέλιξής της σε τακτική καθηγήτρια τα βρήκε όλα τέλεια. Βέβαια, δεν είναι τυχαίο ότι στη συγκεκριμένη επιτροπή βρισκόταν μεταξύ άλλων και η φίλη της κ. Σκαλτσά. Η ανέλιξη ήταν προγραμματισμένη για την Τετάρτη 11/3 στις 11 το πρωί. Αφού προσπαθήσαμε ως φοιτητές να κάνουμε αρκετό ντόρο τις προηγούμενες ημέρες, αποφασίσαμε ότι η Αννούλα για να γίνει καθηγήτρια θα περνούσε πρώτα πάνω από τα πτώματά μας και πήγαμε στη σχολή εκείνο το πρωί. Εισήλθαμε στην αίθουσα λίγο πριν αρχίσει η συνεδρίαση, απαιτώντας και όχι ζητώντας να παρακολουθήσουμε τη συνεδρίαση και να έχουμε λόγο. Αν και δε χρησιμοποιήσαμε βία, αντιμετωπιστήκαμε από τους εκλέκτορες/πανεπιστημιακούς ως κοινοί τραμπούκοι. Συγκεκριμένα η κ. Σκαλτσά μας έδειξε την αγάπη της προς την Αννούλα με πολύ επιθετικό τόνο και αμίμητες εκφράσεις. Διαβάσαμε το κείμενό μας. αντιπαρατεθήκαμε με την επιτροπή και τους εκλέκτορες και, έπειτα από παραίνεση των καθηγητών μας αποχωρήσαμε (καθώς η παρουσία μας και μόνο θα έκανε άκυρη τη διαδικασία), παίρνοντας από αυτούς την υπόσχεση ότι δε θα άφηναν αμαχητί τα όπλα. Παραμείναμε έξω από την αίθουσα, περιμένοντας την έκβαση και αποφασισμένοι να τη διακόψουμε αν φαινόταν ότι μας αγνόησαν εντελώς.
Στον ίδιο χώρο με εμάς βρισκόταν η Αννούλα, η οποία πότε προσπαθούσε να μας γλύψει και πότε μας απειλούσε με μηνύσεις. Η τελική έκβαση όμως έσβησε το όποιο χαμόγελο από το πρόσωπό της καθώς χρειαζόταν 6 ψήφους για να εκγριθεί η ανέλιξή της. Εκ των 11 εκλεκτόρων που κλήθηκαν, οι 4 δεν ήρθαν και 1 αποχώρησε από τη διαδικασία. Από τους 6 που έμειναν, οι 4 τάχθηκαν υπέρ της ανέλιξής της και οι 2 ψήφισαν λευκό, λαμβάνοντας υπ'όψη τους τις παραινέσεις ημών, του ΔΣ του Συλλόγου και των διδασκόντων του τμήματος που απογύμνωσαν την Αννούλα απο τον μανδύα της ηθικής που προσπάθησε να ενδυθεί!
Νίκη λοιπόν, καθώς η ανέλιξή της ματαιώθηκε για τουλάχιστον τρία χρόνια. Και αν λάβουμε υπ'όψη τις απειλές της ότι "αν δε με ψηφίσουν θα φύγω από το τμήμα", υπάρχει η περίπτωση η νίκη να είναι διπλή και τελειωτική!! Στο καλό να πας...!


**Περισσότερα διαβάζετε στο παρα-μμε και σε άλλα ειδησεογραφικά blogs.

Μεγάλοι...?

Και κάλα, ΟΚ, είναι μόδα, το 'κάναν οι Ρώσοι, είναι του BBC, δεν είχε και τι να κάνει ο Παπαχελάς... Και πάλι όμως αναρωτιέμαι γιατί, τι εξυπηρετεί..? Και έβγαλε ομορφιά, δε λέω... Στους 100 και οι Μεταξάς, Παπαδόπουλος (που δείχνει το πόσο φασίστες είμαστε σα λαός), στους 100 και οι Παναγούλης, Λαμπράκης, περίεργα πράγματα... Στους 100 βέβαια και ο Ζαγοράκης (αν είναι δυνατόν). Και αν μη τι άλλο, μόλις 7 γυναίκες στους 100...

 Θα αγνοήσω ότι σαν concept εντείνει τον βλακώδη εθνοτικό διαχωρισμό, και αντί να λαμβάνει τους Μεγάλους Ανθρώπους του Κόσμου ως ένα τους χωρίζει ανά έθνος. Και θα αγνοήσω ότι η έρευνα παίρνει σαν δεδομένο το κατασκεύασμα της συνέχειας του Ελληνισμού, παρουσιάζοντας στην ίδια εθνότητα τον Σωκράτη, το Μεγαλέξανδρο, το Βασίλειο Β' και τον Παπανδρέου... Θα αγνοήσω ακόμα και το γεγονός ότι μπήκε στη λίστα ο Λαζόπουλος! 'Ντάξει, καλός, χρυσός, αλλά περιμένετε τουλάχιστον να πεθάνει και μετά... Δεν είναι και τόσο μεγάλος... Θα μείνω στο τι έχει γίνει με τους τελευταίους 10. Έχουμε και λέμε: Αλέξανδρος ο Μακεδών, Αριστοτέλης, Ελευθέριος Βενιζέλος, Ιωάννης Καποδίστριας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Γεώργιος Παπανικολάου, Περικλής, Πλάτωνας, Σωκράτης. Και μετά τι..? Το X-Factor...!!!

Παντού αφίσες, με τη φάτσα του κάθε υποψήφιου, και ψηφοφορία... Μέσω SMS και τηλεφώνου, με χρέωση (φυσικά, λεφτά αισθήματα...) και μέσω Internet, χωρίς χρέωση, αλλά μόνο 5 φορές... Θα τους βάλουν να τραγουδάνε..? Εγώ θα τολμήσω να κάνω μια προβλεψούλα. Θαρρώ πως οι "ιστορικά εκπαιδευμένοι" Έλληνες θα βγάλουν πρώτο το Μεγαλέξανδρο... Γιατί άραγε..?! Η τηλεόραση στην υπηρεσία του εθνικισμού! Τρία ζήτω!

Ρουά...

ΜΑΤ είναι η σωστή συνέχεια, ε...? Ναι, κάπως έτσι τα ΜΑΤ μπήκαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, στο καθημερινό μας ρεπερτόριο, στο καθημερινό μας πιάτο, στη γωνιά του δρόμου, στις κεντρικές πλατείες, σε λίγο και στη κρεβατοκάμαρά σου, εσένα πιστέ πολίτη που δε σε ενοχλεί το θέαμα των κρανοφόρων δολοφόνων κάθε είκοσι μέτρα... Έληξαν λοιπόν οι καταλήψεις και αφού δεν υπάρχουν πλέον φοιτητές και μαθητές στους δρόμους για να ξεκαβλώνουν (ναι, καλά διάβασες) οι μπάτσοι, είπαν να επιτεθούν και σε ότι άλλο κινείται. Επίθεση, λοιπόν, με δακρυγόνα και γκλομπιές στους Κρητικούς αγρότες στο λιμάνι του Πειραιά, επίθεση με κρότου-λάμψης και γκλομπιές (δε λείπουν ποτέ) και έξω από το δημαρχείο τση Αθήνας (που λεν και οι προαναφερθέντες αγρότες) σε κατοίκους της Κυψέλης που διαμαρτύρονταν για την απόφαση του Δήμαρχου Mall και Λοιπών Πλαστικών Χριστουγεννιάτικων Δέντρων να καταστρέψει το πάρκο στην πλατεία Κύπρου και να το κάνει πάρκη (που λέει και μια ευφάνταστη πινακίδα στην Αγ. Δημητρίου).
Οι συνήθειες δύσκολα κόβονται, αγαπητέ αναγνώστη... Έτσι και εσύ μην κατηγορείς το μπάτσο. Εθισμένος με την εξουσία του δακρυγόνου είναι, είχε καιρό να πάρει τη δόση του, και σαν κοινό πρεζάκι εκτονώνεται σε κάθε ευκαιρία. Ο καιρός γαρ εγγύς που θα μας κυνηγάνε με τα δίκανα, οπότε διασκέδασέ το...

Μουσικός ακτιβισμός...

Ορίστε ένα συγκρότημα που αξίζει να αναδειχτεί την καινούρια χρονιά...! Οι Flobots ξεκίνησαν το 2000 στο Denver του Colorado ως ένα project του James Laurie a.k.a Jonny 5 και αυτοχαρακτηρίζονται ως alternative hip hop... Εξέδωσαν το πρώτο τους ανεξάρτητο album "Onomatopoeia" το 2001 και το 2005 έγιναν πλέον full time μπάντα για τα μέλη τους, που είναι εκτός από τον Jonny 5 οι: ο MC Brer Rabbit (0), η παίκτρια βιόλας Mackenzie Roberts (33), ο κιθαρίστας Andy Guerrero (17), ο μπασίστας Jesse Walker (101), ο τρομπετίστας Joe Ferrone (79) και ο ντράμερ Kenny Ortiz (69).

Οι αριθμοί δίπλα στα ονόματά τους είναι μια κωδικοποίηση που χρησιμοποιούν μεταξύ τους... Το δεύτερο album τους, με τίτλο "Flobots Present... Platypus", τους έκανε ευρύτερα γνωστούς στο μουσικό κοινό της πόλης τους, πουλώντας πάνω απο 3000 κομμάτια, αριθμός που για ένα εντελώς ανεξάρτητο album είναι αρκετά σπουδαίος.

Τον Οκτώβριο του 2007, έκαναν την τρίτη τους μουσική απόπειρα με το "Fight With Tools", δίσκος που έκανε εντύπωση, φέρνοντάς τους το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο με την Universal Republic το Φλεβάρη του 2008. Η μουσική τους, έχοντας αρκετή επιρροή από τους Cake, συνδυάζει funk στοιχεία και πολιτικά επηρεασμένο ραπάρισμα, φτιάχνοντας ένα πρωτότυπο μουσικό μίγμα που τραβάει κατευθείαν την προσοχή...! Εκτός αυτού, οι Flobots είναι πρωτοπόροι στον μουσικό ακτιβισμό, έχοντας δημιουργήσει το National Street Team, μια μη κερδοσκοπική κολλεκτίβα που έχει ως σκοπό την προώθηση νέων μουσικών από όλη τη χώρα και την προσπάθεια για αλλαγή του κοινωνικού status quo...!!

Με το σύνθημα "If you are thinking, you are winning" και τραγούδια με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο, οι Flobots αρχίζουν τη μουσική επανάσταση ακριβώς από εκεί που δεν την περίμενε κανείς. Από το κέντρο των Η.Π.Α...!!

*Το τευτελαίο τους album εδώ