Religulous

Αν είστε θρησκευόμενοι, ίσως θα ήταν καλύτερο να μη διαβάσετε αυτό το post...
Ή μπορείτε και να συνεχίσετε ακάθεκτοι, αλλά μη πείτε ότι δε σας προειδοποίησα...!
Το "Religulous" είναι μια επινοημένη λέξη, που αποτελείται από τις λέξεις religion και ridiculous. Είναι επίσης και ντοκυμαντέρ, σκηνοθετημένο από τον Larry Charles (σκηνοθέτης του Borat), με πρωταγωνιστή και κειμενογράφο τον κωμικό Bill Maher και ασχολείται με τη θρησκεία. Όχι μια συγκεκριμένη θρησκεία, αλλά τη θρησκεία γενικότερα σαν φαινόμενο, σαν δείγμα της ανοησίας των ανθρώπων.
Το concept της ταινίας είναι ότι ο Maher βολτάρει συναντώντας (ή απλά πρoσπαθώντας να συνανήσει, ενίοτε...) εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών, σεχτών, αιρέσεων, αυτοαποκαλούμενους μεσσίες και διάφορους άλλους τρελούς, ψυχωτικούς και άπληστους, αλλά και απλούς θρησκευόμενους ανθρώπους και ανοίγει μαζί τους συζήτηση για τη θρησκεία τους, για την πίστη και για συγκεκριμένες ιστορίες μέσα από τα ιερά βιβλία, με σκοπό να τους κάνει να δουν την ανοησία των λόγων τους. Φυσικά, οι περισσότεροι από αυτούς δε θα αναγνώριζαν την ανοησία της θρησκείας τους ακόμα κι αν χόρευε μπροστά τους ολόγυμνη με έναν καναρινί σκούφο στο κεφάλι και λαχανί ζαρτιέρες.
Και ακριβώς αυτό είναι το θέμα. Είναι απίστευτα δύσκολο να κάνεις χιούμορ με (ή για) τη θρησκεία. Για κάποιoν ανεξήγητο λόγο οι άνθρωποι δέχονται να κάνουν συζήτηση για τα πάντα, εκτός από τη θρησκεία τους. Εκεί είναι που πιάνουν λοστούς, πυρσούς και άλλα επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα αντικείμενα και προσπαθούν να σε λυντσάρουν... Αλλά ο Maher τα καταφέρνει - σχεδόν πάντα...
Και βρίσκει μπόλικους...! Από έναν πρώην Σατανιστή-νυν Χριστιανό φορτηγατζή, μέχρι τον πρώην διευθυντή του Αστεροσκοπείου του Βατικανού. Από έναν πάστορα που βοηθάει τους ομοφυλόφυλους να "ξαναμπούν στον ίσιο δρόμο", μέχρι ένα φραγκισκανό μοναχό που υποστηρίζει ότι η Βίβλος επιτρέπει την ομοφυλοφυλία. Έναν αντισιωνιστή ραββίνο, έναν τύπο που έκανε θρησκεία το χόρτο, τους ιδιοκτήτες ενός μουσουλμανικού gay bar, διάφορους μουσουλμάνους ιερείς και πιστούς, ένα Πορτορικανό που υποστηρίζει ότι είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και τους υπαλλήλους και επισκέπτες του θεματικού πάρκου Holy Land Experience στο Ορλάντο (ναι! θεματικό πάρκο όπως λέμε... Disneyland...).
Η αλήθεια είναι ότι ανά περιπτώσεις η ταινία γίνεται λίγο μονομερής και ίσως λίγο άδικη. Αλλά είναι επίσης αλήθεια, ότι τα σχόλια του Maher είναι αφοπλιστικά, οι ερωτήσεις του ειλικρινείς και το γέλιο που βγάζουν πηγαίο. Αλλά και τα σχόλια που κάνει ο ίδιος εκτός συζητήσεων λένε αρκετά πράγματα: "Faith means making a virtue out of not thinking. It's nothing to brag about. And those who preach faith and enable and elevate it are intellectual slaveholders keeping mankind in a bondage to fantasy and nonsense that has spawned and justified so much lunacy and destruction. Religion is dangerous because it allows human beings who don't have all the answers to think that they do." Αν ασχολούνταν και λίγο με τους Εβραίους.... Πάντως την προτείνω ανεπιφύλακτα..!!!!



*** ιδού και λινκσάκια, enjoy:
http://rapidshare.com/files/218484824/Religulous.part1.rar.html
http://rapidshare.com/files/218492793/Religulous.part2.rar.html
http://rapidshare.com/files/218495938/Religulous.part3.rar.html
http://rapidshare.com/files/218503521/Religulous.part4.rar.html
http://rapidshare.com/files/218538755/Religulous.part5.rar.html
http://rapidshare.com/files/218538758/Religulous.part6.rar.html
http://rapidshare.com/files/218550338/Religulous.part7.rar.html

R.I.P George Carlin...

Γεννηθείς στις 12 Μαΐου 1937 στη Νέα Υόρκη και πιθανότατα ο καλύτερος stand-up comedian που άρπαξε ποτέ ένα μικρόφωνο και ανέβηκε στη σκηνή. Αυτά τα στοιχεία πιθανόν θα ήταν αρκετά για τον άνθρωπο που μόλις την περασμένη Κυριακή άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Καλιφόρνια... Επειδή όμως είμαστε στην Ελλάδα, όπου υπάρχει αστείρευτο το ταλέντο να αγνοούμε τα πραγματικά σπουδαία πράγματα και τους πραγματικά σπουδαίους ανθρώπους, λίγη παραπάνω γνώση δε θα έκανε κακό...

Πιο γνωστός για την πολιτική του σάτιρα και το μαύρο του χιούμορ, ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του '60, κάνοντας ένα σόου πρωτοποριακό για την εποχή και άκρως προκλητικό για την ηθική και τη νοητική ικανότητα του μέσου αμερικανού, θίγοντας και αναδομώντας με το χιούμορ θέματα όπως η θρησκεία, η πολιτική, η ευπρέπεια της γλώσσας... Ειδικά για το τελευταίο θέμα είχε δημιουργήσει την πασίγνωστη "ρουτίνα", "Seven Words You Can Never Say on Television", η οποία περιείχε τη φράση "Shit, Piss, Fuck, Cunt, Cocksucker, Motherfucker, Tits..!!!" και η οποία οδήγησε στη σύλληψή του στις 21 Ιουλίου 1972 με την κατηγορία της παραβίασης νόμων περί ευπρέπειας(!!!)...

Αν και πρωτοδίκως αθωώθηκε, ένα χρόνο αργότερα, το αμερικάνικο ΕΣΡ (Federal Communications Commission, FCC) βασισμένο σε μία και μοναδική καταγγελία από όλη τη Νέα Υόρκη, ξεκίνησε δικαστικό αγώνα κατά της ιδιοκτήτριας εταιρίας ενός σταθμού που αναπαρήγαγε το συγκεκριμένο κομματι του προγράμματος του Carlin, της Pacifica Foundation. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου εκείνου έδινε το δικαίωμα στο FCC να ελέγχει και να απαγορεύει τη μετάδοση οποιουδήποτε προγράμματος θεωρούσε ότι "θα έκανε κακό στον ψυχισμό των νέων", ξεκινώντας μια από τις μεγαλύτερες περιπτώσεις λογοκρισίας των Μέσων παγκοσμίως.

Ο ίδιος ο George Carlin, δεν υπέκυψε στις βουλές του FCC, συνεχίζοντας την άσεμνη κωμωδία του. Ήταν ο πρώτος παρουσιαστής της εκπομπής του NBC "Saturday Night Live" το 1975, ενώ επέστρεψε στην τηλεόραση το 1981, στο ΗΒΟ πλέον, με το "Carlin at Carnegie TV Special". Παρατηρήστε τη στροφή του στο ΗΒΟ, ένα καλωδιακό (και όχι ελεύθερο - άρα όχι ελεγχόμενο από το FCC) κανάλι. Συμμετείχε σε διάφορες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές, συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο θεμάτων τα οποία πολλές φορές έντυνε με μηδενιστικό και ειρωνικά μισάνθρωπο προσωπείο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα από το σόου του, Life Is Worth Losing: "I look at it this way... For centuries now, man has done everything he can to destroy, defile, and interfere with nature: clear-cutting forests, strip-mining mountains, poisoning the atmosphere, over-fishing the oceans, polluting the rivers and lakes, destroying wetlands and aquifers... so when nature strikes back, and smacks him on the head and kicks him in the nuts, I enjoy that. I have absolutely no sympathy for human beings whatsoever. None. And no matter what kind of problem humans are facing, whether it's natural or man-made, I always hope it gets worse."

Τιμήθηκε με το βραβείο προσφοράς στα Αμερικάνικα Βραβεία Κωμωδίας το 2001, και 4 μέρες πριν το θάνατό του, το Kennedy Center for the Performing Arts, ανακοίνωσε ότι το Νοέμβρη του 2008 θα τον τιμούσε με το Mark Twain Prize for American Humor.

Ο George Carlin πήρε τη σάτιρα από το χέρι και την οδήγησε σε μέρη που σπανίως είχε πάει στο παρελθόν και σπανίως φτάνει, ακόμα και στις μέρες μας. Σκεφτείτε όλη αυτή την άκρως βλακώδη συζήτηση περί των ορίων της σάτιρας που ξεκίνησαν στη χώρα μας τα γελοία αυτά πλάσματα που ονομάζονται Τατιάνα Στεφανίδου και Άννα Δρούζα, με αφορμή τις εκπομπές του Λάκη Λαζόπουλου. Και τώρα πηγαίντε στο YouTube, και αποτίστε ένα φόρο τιμής, κάντε ένα 2ωρο αφιέρωμα βλέποντας stand-up comedy από τον George Carlin - και σκεφτείτε πόσα ωραία θα είχε να πει σε αυτούς που δε βλέπουν πέρα από τον προσωπικό τους εγωισμό, σε αυτούς που προσπαθούν να ποινικοποιήσουν ακόμα και το γέλιο, που βάζουν μόνο την εγκεκριμένη από αυτούς κωμωδία σε βαζάκια για μαζική πώληση και κατανάλωση...

RIP





* δείτε την επίσημη ιστοσελίδα του