Ρουά...

ΜΑΤ είναι η σωστή συνέχεια, ε...? Ναι, κάπως έτσι τα ΜΑΤ μπήκαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, στο καθημερινό μας ρεπερτόριο, στο καθημερινό μας πιάτο, στη γωνιά του δρόμου, στις κεντρικές πλατείες, σε λίγο και στη κρεβατοκάμαρά σου, εσένα πιστέ πολίτη που δε σε ενοχλεί το θέαμα των κρανοφόρων δολοφόνων κάθε είκοσι μέτρα... Έληξαν λοιπόν οι καταλήψεις και αφού δεν υπάρχουν πλέον φοιτητές και μαθητές στους δρόμους για να ξεκαβλώνουν (ναι, καλά διάβασες) οι μπάτσοι, είπαν να επιτεθούν και σε ότι άλλο κινείται. Επίθεση, λοιπόν, με δακρυγόνα και γκλομπιές στους Κρητικούς αγρότες στο λιμάνι του Πειραιά, επίθεση με κρότου-λάμψης και γκλομπιές (δε λείπουν ποτέ) και έξω από το δημαρχείο τση Αθήνας (που λεν και οι προαναφερθέντες αγρότες) σε κατοίκους της Κυψέλης που διαμαρτύρονταν για την απόφαση του Δήμαρχου Mall και Λοιπών Πλαστικών Χριστουγεννιάτικων Δέντρων να καταστρέψει το πάρκο στην πλατεία Κύπρου και να το κάνει πάρκη (που λέει και μια ευφάνταστη πινακίδα στην Αγ. Δημητρίου).
Οι συνήθειες δύσκολα κόβονται, αγαπητέ αναγνώστη... Έτσι και εσύ μην κατηγορείς το μπάτσο. Εθισμένος με την εξουσία του δακρυγόνου είναι, είχε καιρό να πάρει τη δόση του, και σαν κοινό πρεζάκι εκτονώνεται σε κάθε ευκαιρία. Ο καιρός γαρ εγγύς που θα μας κυνηγάνε με τα δίκανα, οπότε διασκέδασέ το...