06/05/2010

Βρυκόλακες διψασμένοι για αίμα...

Υπάρχουν ανάμεσά μας βρυκόλακες διψασμένοι για αίμα. Μην μπερδεύεστε, δεν είναι άνθρωποι. Όσο "αντικομφορμιστές", "αντιεξουσιαστές", "αντισυστημικοί", "αντι-οτιδήποτε" κι αν δηλώνουν, δεν ανήκουν στο ανθρώπινο είδος. Είναι αυτοί που μιλάνε με λαγνεία για τον θάνατο. Είναι αυτοί που τον προκαλούν. Είναι αυτοί που, σαν άλλοι στρατηγοί, θα μιλήσουν και μιλάνε ήδη για "παράπλευρες απώλειες". Είναι αυτοί που στο όνομα της "επανάστασης" δε θα έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να σκοτώσουν. Είναι αυτοί που θα έπρεπε να φοράνε στολές μπάτσων και να είναι απέναντί μας. Και, αν είναι η "επανάσταση" να γίνει από αυτούς, εγώ προτιμώ να μη γίνει ποτέ.
Σήμερα, εν μέσω της μεγαλύτερης διαδήλωσης που έχει δει στη σύγχρονη, μεταπολιτευτική της ιστορία η χώρα, πέθαναν 3 άνθρωποι. Πνίγηκαν από τους καπνούς, ενώ είχε μπουρλοτιάσει η τράπεζα στην οποία δούλευαν. Και ναι, ισχύει ότι η αλήτικη εργοδοσία δεν τους άφηνε να φύγουν. Ισχύει ότι οι άνθρωποι βρέθηκαν εκεί για να βγάλει ο Βγενόπουλος λίγα παραπάνω φράγκα. Ισχύει επίσης, ότι και την τυφλή βία το σύστημα τη δημιουργεί (απλή και περιεκτική ανάλυση εδώ). Αλλά, τα παραπάνω δεν δικαιολογούν στο ελάχιστο τα αιμοδιψή μουνόπανα που θεώρησαν θεμιτό να πετάξουν μολότωφ σε κτήριο γεμάτο κόσμο. Δε με νοιάζει ποιοί ήταν. Δε με νοιάζει τι δηλώνουν. Με νοιάζει που πέθαναν τρεις άνθρωποι. Με νοιάζει που δε μαθαίνουμε. Με νοιάζει που μέρα με τη μέρα γινόμαστε και πιο κτήνη. Με νοιάζει που αντί να προσπαθούμε να βγούμε από αυτό το λούκι που μας έχουν βάλει, χωνόμαστε μόνοι μας όλο και πιο βαθιά. Αντί να γίνουμε ανθρώπινοι, γινόμαστε απάνθρωποι. Αντί να παράξουμε ομορφιά, παράγουμε ασχήμια. Αντί να διεκδικήσουμε τις ζωές μας, αφαιρούμε τις ζωές άλλων...
Και πολύ φοβάμαι ότι το πηγάδι στο οποίο έχουμε πέσει δεν έχει πάτο. Πολύ φοβάμαι ότι αυτοί οι βρυκόλακες, οι διψασμένοι για αίμα, δε θα σταματήσουν με λίγο σκορδάκι...

No comments: