The Signal...

Έλα και εξαιρετική σπλατεριά έχω..!!! Πάρε κόσμε!!!
Με budget μόλις 50.000 δολλάρια και γύρισμα μέσα σε 13 μόλις ημέρες, οι (σχεδόν άγνωστοι) David Bruckner, Dan Bush και Jacob Gentry, έγραψαν και σκηνοθέτησαν ένα από τα καλύτερα horror films που έγιναν ποτέ!!! Η ταινία παρουσιάστηκε στο Sundance Film Festival όπου και αγοράστηκε από τη Magnolia Pictures για να διατεθεί στο ευρύ κοινό.
Οι παραπάνω αναφερθέντες κύριοι, λοιπόν, δημιούργησαν μια φανταστική πόλη, την Terminus, στην οποία ξαφνικά όλες οι ηλεκτρονικές συσκευές (τηλεοράσεις, ηχοσυστήματα κ.α.) αρχίζουν να εκπέμπουν ένα περίεργο σήμα, που επηρεάζει τη σκέψη των ανθρώπων και τους μετατρέπει σε μανιακούς δολοφόνους. Κεντρικοί ήρωες είναι ένα περίεργο τριο ανθρώπων... Η Mya (Anessa Ramsey) και ο Lewis (AJ Bowen) είναι παντρεμένοι, αλλά ο γάμος τους δε φαίνεται να πηγαίνει καλά, καθώς η Mya απατά τον άντρα της με τον Ben (Justin Welborn). Εκεί ακριβώς ξεκινάει η ταινία, με τον Ben να προτείνει στη Mya να φύγουν από την πόλη και να πάνε κάπου μακριά. Αυτή, (αν και γουστάρει...) γυρίζει σπίτι της, όπου παρακολουθεί τον άντρα της να σκοτώνει ένα φίλο με του με ένα baseball bat...! Ενώ σε ολόκληρη την πολυκατοικία οι άνθρωποι σφάζονται μεταξύ τους, η Mya κρύβεται στο απέναντι διαμέρισμα και το επόμενο πρωι, αρχίζει την προσπάθεια για να φτάσει στο Terminal 13 του σταθμού των τραίνων, όπου ελπίζει ότι θα την περιμένει ο αγαπημένος της Ben...
Η ταινία είναι χωρισμένη σε 3 μέρη - ή "transmissions" - εκ των οποίων το κάθε ένα είναι σκηνοθετημένο από έναν μόνο από τους τρεις συντελεστές... Ο κάθε σκηνοθέτης δίνει στο κομμάτι που έχει αναλάβει το δικό του ύφος και έτσι έχουμε το πρώτο κομμάτι της ταινίας να επικεντρώνεται στον τρόμο, το δεύτερο να δίνει μια γερή δόση black comedy και το τρίτο να δίνει έμφαση στο love story κάτω από το πέπλο του μυστηρίου...
Για μια τόσο φτηνή και σύντομη παραγωγή η ταινία είναι εξαιρετική!!! Οι σκηνοθέτες δουλεύουν μαζί από το 1999 και φαίνεται οτι γουστάρουν αυτό που κάνουν, όπως το ίδιο φαίνεται και για τους ηθοποιούς. Τα horror films έχουν είτε φανατικούς οπαδούς είτε φανατικούς πολέμιους... Αν είστε στην πρώτη κατηγορία, το "The Signal" θα σας ενθουσιάσει..!!!


*λινκσάκια:
http://rapidshare.com/files/135199580/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part1.rar
http://rapidshare.com/files/135199697/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part2.rar
http://rapidshare.com/files/135199789/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part3.rar
http://rapidshare.com/files/135199788/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part4.rar
http://rapidshare.com/files/135199142/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part5.rar
http://rapidshare.com/files/135199147/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part6.rar
http://rapidshare.com/files/135199605/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part7.rar
http://rapidshare.com/files/135195760/The.Signal.LIMITED.DVDRip.XviD-DMT.part8.rar

Funny Games U.S.

Η παράνοια η ίδια...!!! Ο Michael Hanecke - σκηνοθέτης των "Le Temps du Loup" και "La Pianiste" - μεταφέρει στην Αμερική την ταινία που είχε δημιουργήσει το 1997 στην Αυστρία. Remake με όλη την έννοια, καθ' ότι η ταινία είναι καρέ-καρέ ίδια, με την εξαίρεση των ηθοποιών. Και εδώ κάπου είναι που το πράγμα γίνεται ενδιαφέρον, αφού το ταλέντο ξεχειλίζει στο πρωταγωνιστικό καστ... Naomi Watts και Tim Roth από τη μια και οι "φρέσκοι" Michael Pitt και Brady Corbet από την άλλη, δημιουργούν μια απίστευτα εφιαλτική ατμόσφαιρα σε αυτή τη low-budget, ανεξάρτητη παραγωγή...
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή... Οι Watts και Roth είναι ένα πλούσιο ζευγάρι αστών, που μαζί με το μικρό τους γιο πηγαίνουν στο εξοχικό τους "by the lake"... Εκεί που αρχίζουν να εγκαθίστανται, εμφανίζονται στην πόρτα τους δυο νεαροί (Pitt και Corbet), οι οποίοι τους συστήνονται ως συγγενείς των γειτόνων τους και τους ζητάνε λίγα αυγά... Οι νεαροί είναι εξαιρετικά - εώς υπερβολικά - ευγενικοί και αφού κάθονται μπάστακες για αρκετή ώρα, αρχίζουν να ενοχλούν την οικοδέσποινα, η οποία τους ζητάει να φύγουν. Αυτοί αρνούνται - θιγμένοι και καλά - και όταν παρεμβαίνει ο pater familia στη διαμάχη, του σπάνε το πόδι με ένα μπαστούνι του γκολφ!! Συγκεντρώνουν την οικογένεια στο σαλόνι και βάζουν μαζί τους ένα στοίχημα: Οτι μέχρι την άλλη μέρα το πρωι, θα είναι νεκροί...!!!
Προσοχή!! Η ταινία δε βλέπεται καθόλου εύκολα... Οι σκηνοθετικές συνήθειες του Hanecke την κάνουν εξαιρετικά αργή, με μεγάλους μονόλογους και ακόμα πιο μεγάλες σιωπηρές σκηνές... Και αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ της επιτυχίας και της αποτυχίας για αυτό το φιλμ είναι οι ερμηνείες. Οι παρανοϊκοί, baby-face δολοφόνοι μεταφέρουν την τρέλα τους με εξαιρετικό τρόπο, ενώ το αντρόγυνο και ο πιτσιρίκος (Devon Gearhart) δίνουν δραματικές ερμηνείες υψηλού επιπέδου.
Το Funny Games U.S. είναι η επανάληψη του πειράματος του Hanecke επί αμερικανικού εδάφους. Και ως πείραμα που είναι, χρήζει πολλών ερμηνειών και διαφορετικών απόψεων. Εγώ προσωπικά τη βρήκα πολύ καλή, ενώ άλλοι τη βρήκαν κουραστική... Τα συμπεράσματα δικά σας...!

*τα γνωστά λινκς:

netload.in/datei6a0a720f3d1bd6d24d4b525637819de8/Funny.
Games.U.S.2007.LiMiTED.DVDRip.XviD-NODLABS.part1.rar.htm

netload.in/datei7b09de72fb791495a5ac064e348d5b47/Funny.
Games.U.S.2007.LiMiTED.DVDRip.XviD-NODLABS.part2.rar.htm

netload.in/datei29d8d948d513e0c5f66b5b1654ece70e/Funny.
Games.U.S.2007.LiMiTED.DVDRip.XviD-NODLABS.part3.rar.htm

netload.in/datei67047ff21756a33eb94b1fd48bd5796c/Funny.
Games.U.S.2007.LiMiTED.DVDRip.XviD-NODLABS.part4.rar.htm

King Of California...

Δε χρειάζονται και πολλά για να φτιάξεις μια από τις πιο φρέσκιες και όμορφες ταινίες των τελευταίων ετών... Έναν καταξιωμένο, σπουδαίο ηθοποιό σε μεγάλα κέφια, μια νεαρή και ταλαντούχα ηθοποιό έτοιμη να δείξει σε όλους τι μπορεί να κάνει και έναν σκηνοθέτη - σεναριογράφο που πιστεύει πραγματικά ότι η πρώτη του μεγάλη δουλειά στο χώρο, αξίζει...
Η ιστορία έχει ως εξής... Η Miranda (Evan Rachel Wood), ούτε 17 χρόνων, υποδέχεται τον πατέρα της Charlie (ένας απίστευτος Michael Douglas), μετά τον διετή εγκλεισμό του σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Αυτά τα 2 χρόνια η Miranda ζούσε μόνη της, παράτησε το σχολείο και έπιασε δουλειά στα τοπικά McDonald's, αποφεύγοντας με διάφορα τεχνάσματα να ανακαλύψει την κατάστασή της η Πρόνοια και να την δώσει σε ανάδοχη οικογένεια. Ο (άκρως εκκεντρικός) πατέρα της, αρχίζει να της κανει τη ζωή δύσκολη, της προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα και την οδηγεί σε ένα απίστευτο κυνήγι θησαυρού...!
Στα 63 του χρόνια, ο Michael Douglas, αναλαμβάνει ένα κωμικό ρόλο σε μια low-budget ταινία και καταφέρνει να δώσει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της ζωής του. Συνοδεύεται από την 20χρονη Evan Rachel Wood, στον πρώτο της μεγάλο ρόλο, η οποία δείχνει μεγάλες δυνατότητες για να εξελιχθεί σε μια άριστη ηθοποιό. Με ένα εκπληκτικό soundtrack αποτελούμενο από jazz κομμάτια και το υπέροχο Malambo No.1 της Yma Sumac, και τοποθετημένη στη Santa Clarita της California, η ταινία δίνει ρέστα όσον αφορά και την ευκολία με την οποία βλέπεται και το χιούμορ της και τη συγκίνηση την οποία προσφέρει στο θεατή...
Ο ανεξάρτητος κινηματογράφος στα καλύτερα του...!!



*λινκς ή αλλιώς links:
http://rapidshare.com/files/81862054/nedivx-koc.avi.001
http://rapidshare.com/files/81862095/nedivx-koc.avi.002
http://rapidshare.com/files/81862077/nedivx-koc.avi.003
http://rapidshare.com/files/81862099/nedivx-koc.avi.004
http://rapidshare.com/files/81862026/nedivx-koc.avi.005
http://rapidshare.com/files/81862075/nedivx-koc.avi.006
http://rapidshare.com/files/81862061/nedivx-koc.avi.007
http://rapidshare.com/files/81861638/nedivx-koc.avi.008

S.S.D.D. (Same Shit, Different Day)...

Δηλαδή τώρα η ζωή μου έχει αλλάξει..; Περίεργο - δε νιώθω τίποτα το διαφορετικό... Μήπως γιατί δεν πανηγύρισα..; Μήπως γιατί δεν έγραψα διθυραμβικά άρθρα και comments υπέρ του Obama..; Αλλά μου είχαν πει ότι η ζωή μου θα αλλάξει έτσι κι αλλιώς, ό,τι κι αν κάνω... Γαμώτο, έχουν περάσει ήδη δυο μέρες... Μήπως τελικά μου πούλησαν παπατζιλίκι....;
Αφήνοντας την ειρωνεία κατά μέρος, έχουν περάσει δυο μέρες από την θριαμβευτική εκλογική νίκη του Barack Obama. Όλος ο κόσμος βγήκε στους δρόμους να πανηγυρίσει, παρασυρμένος από την καλύτερη διαφημιστική καμπάνια που έγινε ποτέ. Γιατί, κακά τα ψέμματα, ο Obama δεν είναι τίποτε άλλο από το πιο επιτυχημένο προϊόν παγκοσμίως.
Και εντάξει, καταλαβαίνω την ελπίδα των Αμερικανών πολιτών. Ειδικά αυτών που δεν είχαν ψηφίσει ποτέ, που δεν είχαν ιδέα για την πολιτική, των φτωχών, των μαύρων, των ανέργων. Μέσα από ένα σύστημα που τους γαμάει καθημερινά, εμφανίστηκε ξαφνικά ένας γοητευτικός νεαρός Μεσσίας, ο πρώτος με σκούρο δέρμα χρώματος, ένας τύπος με απίστευτο περπάτημα, θελκτική φωνή, που τους μιλούσε απλά και "ειλικρινά" (μην απορείτε, αυτά πουλούσε ο Obama). Α, ναι... Και ως αντίπαλο είχε άλλον έναν από τους κλασσικούς λευκούς, άχαρος, εμφανώς ψεύτης, που θύμιζε εμφανώς έναν από εκείνους τους γαιοκτήμονες του 18ου αιώνα που είχε στα χωράφια του εκατοντάδες μαύρους σκλάβους...
Η ελπίδα που δημιουργήθηκε, λοιπόν, στο μυαλό του μέσου Αμερικανού, είναι απόλυτα λογική. Στο κάτω-κάτω δεν τους λένε άδικα το πιο παραπληροφορημένο, αδαές και χειραγωγημένο έθνος στον πλανήτη... Το παράλογο της υπόθεσης είναι η τρέλα που έπιασε τους (υποτίθεται πιο σώφρονες...) Ευρωπαίους - Άγγλους, Γάλλους, Γερμανούς και φυσικά Έλληνες - με τον συγκεκριμένο τυπάκο... Μυνήματα στο Facebook, πάρτυ υποστήριξης (άκουσον, άκουσον... οργανωμένα από φοιτητές!!!!) σε Αθήνα και Σαλονίκη, 80.000 άνθρωποι για να τον δουν στο Βερολίνο... Πανικός!!! Και παντού το ίδιο παραμύθι... Ο κόσμος θα αλλάξει, η Αμερική θα αλλάξει, δε θα 'χει πλέον 30 εκατομμύρια φτωχούς, η εξωτερική της πολιτική θα είναι ήπια, η οικονομία θα φτιάξει και άλλα τέτοια συναφή...
Προσέξτε με, δε λέω ότι προτιμούσα τον ακροδεξιό, θρησκόληπτο, ξερακιανό λευκό που είχε για αντίπαλο. Απλά δεν θεωρώ τον γοητευτικό ημι-noir (γιατί μιγάς είναι ο τύπος...) επόμενο Πλανητάρχη τίποτα το εξαιρετικό... Σας θυμίζω άλλωστε, ότι δεν έχει υπάρξει θητεία Αμερικανού Προέδρου από τον Β' Παγκόσμιο μέχρι σήμερα κατά την οποία να μην έχει βομβαρδιστεί κάποιο κομμάτι του πλανήτη ή να μην έχει οργανωθεί κάποιο πραξικόπημα κάπου στον πλανήτη απο τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες... Ψάξτε το... Το θέμα είναι όπως το εξέφρασε η "Ελληνοφρένεια": Διάλεξε το χρώμα δέρματος που θα έχει ο άνθρωπος που θα βομβαρδίσει γυναικόπαιδα αύριο...
Το μόνο καλό είναι ότι πλέον η Αμερική έχει πρόεδρο που τον λένε Hussein...!!!!

Mew-ing Away...

Η "γνωριμία" μου με τους Mew έγινε εντελώς τυχαία όταν, ενώ ασκούσα το αγαπημένο άθλημα του Έλληνα, έπεσα πανω σε ένα τραγούδι τους σε κάποιο παρακμιακό τοπικό κανάλι της Σαλονίκης (που αμέσως μετά έβαλε Μακρόπουλο ή κάτι παρόμοιο...). Το κομμάτι λέγεται The Zookeeper's Boy και κατάφερε να μείνει κολλημένο στο playlist μου για καμιά βδομάδα (ίσως 2 - καλά, 2), σε συνεχή επανάληψη. Μου έκανε απίστευτη εντύπωση το πως μπορεί να μπλεχτεί η δυναμική της σύγχρονης rock ("στα ντραμς παίζουν δικασίδια, ρε φίλε", όπως λέγαμε και στα metal χρόνια μας) με απαλές - πολλές φορές παιδικές - μελωδίες και εκπληκτικές αρμονίες στα φωνητικά...

Ξεπέρασα κάποια στιγμή την έμφυτη βαρεμάρα μου, και έψαξα να βρω κι άλλο υλικό από τα παλικάρια, όπως και info για το ποιοί διάολο είναι... Οι Δανοί, λοιπόν, Mew δημιουργήθηκαν το 1995 κάπου βόρεια της Κοπενχάγης και απαρτίζονται από τους Jonas Bjerre (φωνή), Bo Madsen (κιθάρες) και Silas Utke Graae Jørgensen (drums), ενώ μέχρι και το 2006 στο μπάσο έπαιζε ο Johan Wolhert. Το πρώτο τους album βγήκε το 1997 με τον τίτλο "Triumph For A Man" και υποδείκνυε το λεπτό ηχητικό νήμα πάνω στο οποίο θα επέμειναν να ακροβατούν οι Mew σε όλη τους την, μέχρι στιγμής, πορεία. Indie αισθητική, με τα λεπτά φωνητικά του Bjerre και αρκετό θόρυβο στις κιθάρες, ακόμα κι αν αυτές βρίσκονται κάπου στο background. Η δεύτερή τους δουλειά, υπό τον τίτλο "The World Is Watching Me", τους καθιέρωσε σαν όνομα στη χώρα τους και τους έφερε ένα συμβόλαιο με τον Βρετανικό κλάδο της Epic/Sony.

Άρπαξαν τον παραγωγό Rich Costey (βλ. Rage Against The Machine, Audioslave) και έριξαν το τρίτο τους πόνημα, "Frengers", στην αγορά το Μάρτιο του 2003. Η επιτυχία του album τους έφερε να παίζουν support στην ευρωπαϊκή περιοδεία των REM. Για το 4ο (και καλύτερο, κατά τη γνώμη μου) album τους, επιστράτευσαν έναν άλλο διεθνούς φήμης παραγωγό, τον Michael Beinhorn (βλ. Korn, Marilyn Manson, Soundgarden) και άλλαξαν λίγο την pop αισθητική με πιο "συμφωνικά" στοιχεία, δημιουργώντας μια ηχητική πανδαισία, που παράλληλα φαντάζει απίστευτα προσιτή. Μπήκαν σε στούντιο του Manhattan το Μάη του τρέχοντος έτους και, με τον Rich Costey ξανά στις κονσόλες, ετοιμάζουν την καινούρια τους δουλειά.

Προσωπικά, για μένα οι Mew αποτελούν μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της ευρωπαϊκής indie-rock σκηνής και - αλοίμονο - ανυπομονώ να ακούσω τι έχουν σκαρφιστεί για μετά...



* επισκεφτείτε το επίσημο site τους (το οποίο αυτή την εποχή βρίκεται σε μια ιδιότυπη χειμερία νάρκη... Θα καταλάβετε...) και τα παρακάτω links (προς τέρψιν του κοινού):
http://lix.in/-278648
http://lix.in/-2a938a
http://rapidshare.com/files/5654116/Half_the_world_is_watching_me.zip.html
----------------
Now playing: Mew - Saviours Of Jazz Ballet (Fear Me,December)
via FoxyTunes

Γαβ - Γαβ στο ΠΑ.ΜΑΚ.

Στα 2 χρόνια της περιπλάνησης μου στα ελληνικά πανεπιστήμια με συνάρπαζε πάντα να βλέπω τις φοιτητικές παρατάξεις εν δράσει, ιδιαίτερα σε εποχές εκλογών, καταλήψεων και εγγραφών... Δεν είχα δει ποτέ, όμως, τι γίνεται στο Πα. Μακ., και έτσι πήρα τα μπογαλάκια μου προχθές και πήγα να πιω καφέ εκεί με ένα φίλο...
Η εικόνα που αντίκρισα (για κάποιον που ασχολείται με τις παρατάξεις μόνο για να βριστεί ή να γελάσει μαζί τους) ήταν κάτι παραπάνω από μαγική... Ο απόλυτος πανικός, με χωριατο-αστές μανάδες να σέρνουν τους κανακάρηδές τους να γραφτούν στη ΔΑΠ, ενίοτε με καραφλούς εργάτες πατεράδες να σέρνουν τις κορούλες τους να γραφτούν στην ΠΚΣ, και με όσους πήγαν μόνοι τους να πολιορκούνται από φρέσκα κοριτσάκια με αισθησιακά χαμόγελα και πλατινέ μαλλί (αν είσαι αρσενικό) ή αρρενωπούς ΔΑΠίτες με πουκάμισα-μπλούζες σε αποχρώσεις του ροζ και του γαλάζιου και τρεις τόνους ζελέ στο μαλλί (αν είσαι θηλυκό)... Ακόμα και εμένα έπιασε μια ΔΑΠίτισα, δυο μέτρα μαντράχαλο με τζίβες, και την απομάκρυνα ευγενικά, αντιστεκόμενος στην παρόρμηση να τη λούσω με βρισιές από πάνω ως κάτω...!
Και κάπως έτσι, ο απώτερος σκοπός ύπαρξης του ελληνικού πανεπιστημίου, η δημιουργία μιας νέας ισχυρότερης γενιάς κομματόσκυλων, συνεχίζεται....

Είδαμε το φως το αληθινό....!!!

Τι σχέση μπορεί να έχουν άπληστοι χρηματοβόροι παπάδες που κυκλοφρούν με ελικόπτερα, με την στρατιωτική χούντα του Παπαδόπουλου (και αργότερα του Ιωαννίδη) και το ρόλο της στα γεγονότα της Κύπρου το '74...;;;; Καμία απολύτως - εκτός κι αν το δει κανείς από την οπτική πλευρά της υποκριτικής ελληνικής κοινωνίας που ξανα-ανακαλύπτει τον τροχό κάθε φορά που τη βολεύει... Για να εξηγηθώ... Τον τελευταίο καιρό τα ελληνικά ΜΜΕ ξεθάβουν σκάνδαλα με το τσουβάλι. Από τις εδαφικές διεκδικήσεις της Ι.Μ. Βατοπεδίου και τις πολιτικές αυτών προεκτάσεις, μέχρι τις επιχειρηματικές βλέψεις Βουλγαράκη και το ασυμβίβαστο της γυνής του (αμίλητου, ακούνητου) στρατηγού Ρουσόπουλου... Εσχάτως (και όχι τελευταίως...), χθες δηλαδή, μπήκε στο χορό των "Μεγάλων Αποκαλύψεων" και ο "θέλω να γίνω Νικολούλη στη θέση της Νικολούλη, αλλά δε μου βγαίνει και το γυρίζω στους εξωγήινους, αλλά όυτε αυτό μου βγαίνει και είπα να το παίξω δημοσιογράφος" κ. Χαρδαβ(δ)έλλας. Και μας εσυντάραξε με την αποκάλυψη ότι για τη διχοτόμηση της Κύπρου ευθύνονται οι συνταγματάρχες της χούντας...!!!! Σώπα, μεγάλε...!!!! Αλλά ας πάρουμε τον στρουθοκαμηλισμό της ωραίας μας κοινωνίας απο την αρχή.....

God Needs Your Money...!!!!!
Πέφτει από τα σύννεφα, λοιπόν, όλος ο κόσμος επειδή ξαφνικά μάθαμε ότι οι μονές λειτουργούν σαν ιδιότυπα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι παπάδες σαν real estate agents... Βέβαια δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει δει τον θεαματικό στόλο με λιμουζίνες που έχει υπό την κατοχή του, όχι μόνο ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος, αλλά και ο κάθε ψωρο-Μητροπολίτης... Αυτό που λέμε, "πάει η Μερτσέντα σύννεφο...". Δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει δει (έστω και από την τηλεόραση βρε αδερφέ) τους σεβάσμιους αγιορείτες να κατεβαίνουν από τα (όχι και τόσο σεβάσμια) ελικόπτερά τους... Η χρήση από τις μονές εγγράφων Βυζαντινών και Οθωμανών αυτοκρατόρων για τις εδαφικές τους διεκδικήσεις είναι κοινό μυστικό από τα τέλη του 1800... Δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει υπ'όψη του τα αμύθητα πλούτη της Ελλαδικής Εκκλησίας και το γεγονός ότι η ίδια έχει υπό την ιδιοκτησία της τη μισή Ελλάδα... Και φυσικά, το συγκεκριμένο σκηνικό με τη διεκδίκηση από την Ι.Μ. Βατοπεδίου της λίμνης Βιστωνίδας είναι γνωστό στους κατοίκους της Θράκης εδώ και μια δεκαετία.. Αλλά όλως περιέργως, όλοι εκπλήσσονται, δεν το φαντάζονταν ρε παιδί μου, πως το λένε... Μα είναι δυνατόν οι εκπρόσωποι του Θεού να δρουν σαν κοινοί κατσικοκλέφτες...;;;;!!! Ε ρε, ξύλο που μας χρειάζεται.....

Οι πολιτικοί είναι τίμιοι....
Ο υπουργός Επικρατείας αγοράζει ένα σπίτι την ημέρα και χρησιμοποιεί σαν φερέφωνό του τη σύζυγό του που τυχαίνει να είναι μεγαλοδημοσιογράφος.... Ο υπουργός Ναυτιλίας δρα σαν μεγαλοεπιχειρηματίας, δημιουργώντας off-shore εταιρίες μέσω των οποίων κλείνει και συμφωνίες με το δημόσιο... Ο (άτυπος και άμισθος... χεχε, καλό!!!) σύμβουλος του Πρωθυπουργού καταδικάζεται για περίθαλψη εγκληματιών και σχέσεις με εμπόρους ναρκωτικών... Ο πρώην υπουργός Αιγαίου πουλούσε προστασία σε μεγαλοεφοπλιστές... Αίσχος, ντροπή και όνειδος... Πρωτάκουστα πράγματα... Δεν τα έχουμε ξαναδεί... Όχι, στη χώρα αυτή (που γέννησε τη δημοκρατία και λοιπές τέτοιες μαλακίες) οι πολιτικοί είναι τίμιοι και δεν έχουν κλέψει ούτε δραχμή... "Κανείς δεν πλούτισε από την πολιτική"!!!! Ρε, δε γαμιόμαστε λέω γω...

Ζήτω η Πατρίς....
Ο δακρύβρεχτος κ. Χαρδαβ(δ)έλλας μας αποκάλυψε χθες βράδυ το "Φάκελο της Κύπρου". Και μας είπε πράγματα που ούτε ξέραμε ούτε τα είχαμε φανταστεί ποτέ... Ότι δηλαδή οι συνταγματάρχες φταίνε που διχοτομήθηκε η Κύπρος, ότι προκάλεσαν την ανατροπή του Μακάριου, ότι μπορούσαν να αποτρέψουν την Τούρκικη εισβολή και δεν το έκαναν... Πρωτάκουστα πράγματα, τα οποία όπως ήταν φυσικό μας έριξαν (για άλλη μια φορά) από τα σύννεφα.. Βέβαια, δε μας είπε ο κ. Χαρδαβ(δ)έλλας για τις σχέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή και άλλων εξεχόντων πολιτικών της χώρας με το στρατιωτικό καθεστώς, για τις διαταγές που έπαιρνε η χούντα από τη CIA και τις μεταβίβαζε στον Γεώργιο Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β του, διαταγές για να ξεκινήσει την εθνοκάθαρση των "Τουρκοκύπριων" και άλλα πολλά και καλά... Και αυτά δεν τα γνωρίζουμε και αν ποτέ τα μάθουμε θα πέσουμε και πάλι από τα σύννεφα....

Κάπου-κάπου η υποκρισία αυτής της κοινωνίας καταντάει κουραστική...